Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

zaterdag 6 oktober 2012

Net geen heilige haarfabriek


Terwijl er elke avond op onze bovenverdieping flinke strijd geleverd wordt om het zachtste, lekkerste, gezelligste plekkie voor de nacht (het grote bed is favoriet maar wel dringen geblazen als mevrouw Katblad haar plek komt opeisen), ligt Oscar geheel ontspannen en vredig op zijn plekje op de sofa, klaar voor de nacht. Af en toe komt mevrouw K. naast hem zitten om nog een stukje tv te kijken en dan geniet hij (duidelijk hoorbaar) nog meer.
Eigenlijk wil de Os na het avondmaal het liefst eerst nog even naar buiten, maar als het slecht weer is (zoals nu) en ons luikje al vroeg werd afgesloten, zoekt hij direct na zijn laatste hapje zijn kussentje op en geeft hij zich over aan zijn lot. Nooit mengt hij zich in de strijd om een plek op het bed, een heel enkele keer komt hij in het holst van de nacht naar boven en vinden wij hem 's ochtends op het logeerbed.

De Ozkymosky (zoals mevrouw K. hem wel eens liefkozend noemt).
Wij zullen nooit zeker weten waarom hij zijn vorige huis en daarmee ook zijn huisgenoot (Lima) verliet om bij ons te komen wonen, maar nu, een jaar na zijn verhuizing, zijn ons heel wat dingen aan zijn gedrag opgevallen.
De Os wil naar buiten kunnen, weer of geen weer, en hij verdraagt geen (of niet al teveel) drukte om zich heen. Hij is een echte vrije-uitloop-haarfabriek; vooral overdag moet hij in en uit kunnen gaan.
Hij staat vooraan als de voerbakjes worden gevuld, maar zodra hij genoeg heeft gegeten verlaat hij snel de keuken. Na het ontbijt (hij is altijd als eerste klaar) wil hij zonder dralen naar buiten, soms zelfs zonder zijn bakje helemaal leeggegeten te hebben. De rest van de dag is hij buiten te vinden en komt hij alleen af en toe binnen voor een hapje of een dutje, maar dat laatste vooral als mevrouw K. achter haar laptop zit en hij op de stoel naast haar kan liggen (liefst met zijn kop tegen haar been), of als het buiten te hard waait en stort, maar dan moet het wel rustig in huis zijn. Oscar houdt van rust om zich heen, en van veel persoonlijke aandacht (knuffels dus).

Oscar maakt nooit ruzie met zijn huisgenoten, maar geeft wel goed zijn grenzen aan en weet de andere haarfabrieken duidelijk te maken wat hij wel of niet "leuk vindt".
Zo krijgt de Boez wel eens een grauw, tikje of boze blikken van de Os wanneer hij een stoeipartij uitlokt terwijl de Os daar op dat moment geen zin in heeft. Nu moeten wij daarbij aangeven dat Boez behoorlijk lastig kan zijn en soms niet van ophouden wil weten.
Tegen mevrouw Troy is Oscar erg beleefd en voorkomend. Hij zal haar nooit lastig vallen maar zoekt zelfs af en toe toenadering door voorzichtig aan haar oor te ruiken. Mevrouw T. is dan zo van haar stuk dat zij niet eens boos op hem wordt doch slechts in verwarring raakt door zoveel vriendelijkheid.
Ook gedraagt Oscar zich ten opzichte van Japekoppie erg voorkomend en zelfs af en toe belangstellend. Wij denken dat de Os heel goed in de gaten heeft wie de baas zijn in huis en dat hij deze oudjes maar beter te vriend kan houden, maar het kan zijn dat we ernaast zitten en dat Os hen zonder bijbedoelingen zijn respect toont.
Cera is een ander verhaal. Misschien ligt dat aan Cera zelf want zij is altijd erg wantrouwend en begint al te mekkeren als een huisgenoot alleen maar naar haar kijkt, en Oscar vindt het dan een goed idee om haar een speelse tik te geven zodat ze tenminste een reden heeft om te mekkeren.
Doch Oscar vertoont ook wel eens jaloers gedrag. Niet vaak, maar soms dus wel, en daardoor is hij net niet een heilige. (Gelukkig maar!)
Wanneer de Os ligt te genieten op de bank, geknuffeld wordt door mevrouw K. en één van onze andere haarfabrieken ook om aandacht komt vragen, gaat het wel eens een klein beetje mis en raakt hij licht ontstemd. Meppen zal hij niet doen, maar wel gebruikt Os zijn hele omvang en legt zijn complete gewicht in de schaal om te voorkomen dat de andere haarfabriek ook een plekje weet te veroveren op de sofa. Hoewel, als het mevrouw Troy betreft blijft Os wel rustig liggen, haar aanwezigheid tolereert hij dus wel.
Wij moeten nog eens uitzoeken hoe dat nu precies zit.

2 opmerkingen:

katja zei

Wat een mooie lofzang op Oscar!
En hij ziet er ook zo superschattig uit als hij zo ligt te slapen...of eigenlijk gewoon altijd!

Moon zei

Wat een heerlijke foto's van Oscar!!