Cera houdt niet zo van kattenkoppies!

Anijs (wij zien haar de laatste tijd steeds vaker in haar straat rondhuppelen!) heeft nu ook kennis gemaakt met Cera. Tenminste, dat was de bedoeling maar tot een neus/neus-contact is het echter niet gekomen.
Dat lag niet alleen aan de kleine Anijs (ze siste en gromde weer behoorlijk), want Cera deed nou ook niet bepaald vriendelijk. Cera is sowieso een beetje eenkennig, maar van die kittige, pittige, kleine kattenkoppies moet ze helemaal niets hebben.

Hoewel, af en toe ging haar neus in de lucht en probeerde ze de geur van Anijs op te snuiven, maar dat was natuurlijk uit pure nieuwsgierigheid en voor de veiligheid, en niks anders.

Wie ook erg nieuwsgierig naar Anijs was, was de Boez, maar hij nam niet de moeite om naar haar toe te komen. Nee, hij bleef liever op de hoek van de Steeg zitten wachten tot de andere reporters uitgezooid waren in de Parallelstraat.
Andere reporters?
Jawel, want Oscar was er natuurlijk ook bij.

Os had Anijs ondertussen al een paar keer ontmoet en had geen behoefte om op dit moment de kennismaking voort te zetten. In plaats daarvan maakte hij van de gelegenheid gebruik om zijn liefste hobby uit te oefenen: watermanagement inderdaad. Op het zeil dat over het motorvoertuig lag liepen namelijk allemaal kleine stroompjes naar omlaag. Die waren trouwens pas begonnen te lopen toen Os bovenop was gesprongen, want daarvóór waren het gewoon kleine plasjes geweest.
Al met al was dit uiteraard veel interessanter dan die kleine dame daar beneden.

De kleine dame vond op haar beurt Oscar weer wel erg interessant. Of misschien ging het haar meer om waar hij mee bezig was, het watermanagement dus.

Nu Cera opeens geen aandacht meer kreeg, wierp ze zich op de grond en begon daar, al rollend, rare kreetjes te slaken. Daarbij hield ze de kleine Anijs natuurlijk goed in de gaten want je weet maar nooit.

Anijs wist nu niet meer goed naar wie ze moest kijken.
Eerst was daar die wit-rooie die interessante dingen deed bovenop dat motording, dan had je dat gekke wijf dat op te grond lag te rollen en te krijten, en tenslotte zat er nog een ventje met grote ogen vanuit de Steeg naar haar te kijken. Als ze daar straks nou maar niet enge dromen van zou krijgen!

De Boez zag en hoorde het als eerste.
Jawel, er kwam een groepje mensen aan, en dat betekent mogelijk gevaar.
Bovendien kwam er van de andere kant ook nog een wielhuis aangereden, en dat ging harder dan toegestaan, dat hoorde en zag mevrouw K. ook best wel.

Anijs koos direct eieren voor haar geld en spurtte naar haar huis waarvan het raam gelukkig openstond.
Oscar was net klaar met zijn watermanagement want al het water van betekenis had hij inmiddels vakkundig naar de straatstenen geleid.
Cera was opgesprongen en met Boez de straat in gevlucht.
Wel Os, ga je ook mee?
Ja, hij ging ook mee. En zo kwam er weer een einde aan een ontmoeting met Anijs.