Boez' eerste lange reportage

Boezelmans:
Beste lezers, dit is een reportage van mij, omdat ik wil bewijzen dat ik best een goeie verslaggever ben en niet alleen maar altijd aan het klooien en zooien ben, zoals ze bij het Katblad vaak beweren. Ja, ik kan best serieus zijn als ik dat wil, en helemaal als ik er kaassnoepjes mee kan verdienen.
Nou, hier gaat ie dan.
We waren in de Hoftuin aan het verkennen toen ik opeens gepurr boven mijn kop hoorde. Daarom ziet u mij op de foto omhoog kijken. Het was natuurlijk Igor die daar boven op het balkon zat, en hij kwam heel hard de trap afrennen.

Ik ging op mijn rug liggen om hem duidelijk te maken dat ik in een goeie bui was en best wel even met hem wilde spelen, maar Igor rende langs me heen en ging een eindje verderop zitten. Ik denk dat hij niét in een goede bui was.
(Is dit genoeg tekst voor bij deze foto? Ja? Mag ik dan verder gaan? Oké.)

Opeens rende Igor langs me heen en toen klom hij op het muurtje. Ja, dat is het muurtje tussen de Hoftuin en de tuin van de Borderliner, dat blafbeest.
(Weten de mensen dat we een plattegrond hebben? Dat ze daarop kunnen kijken als ze willen weten waar dat muurtje is? Oké.)
U kunt onze plattegrond vinden in de linkerkolom van onze krant, onder "Labels".
(Zo goed? Je zegt dat ik dat niet steeds moet vragen? Oké.)

Op deze foto sta ik naar Igor te kijken. En hij keek naar mij, naar beneden dus.

Dat staat op deze foto.
(Nee, ik heb niet meer tekst bij deze foto want Igor zat daar gewoon en ik stond daar beneden en verder gebeurde er niks. Nee, ik voelde daar niets bij, ik stond gewoon te kijken. Mag ik nou weer verder gaan? Nog één zin erbij? Oké.)
Er ging niets door me heen op dat moment, behalve misschien dat ik dacht: wat een rare knakker is dat toch en wat stelt hij zich weer aan. Pfffff.

Toen gingen we naar de Kruidentuin.
(Nee, ik weet niet waarom, we gingen gewoon omdat jij dat wilde en wij liepen dus maar achter je aan. Ja, in de Hoftuin waren we uitgekeken want Igor was naar zijn huis gegaan.)
En daar ging Oscar een beetje gek doen.
(Nee, op de foto sta ik, dat kun je toch wel zien? Oh, voor mensen die dat nog niet weten.... Ja, Os was ook mee, had ik dat nog niet gezegd dan? Hij staat op de volgende foto.
Hoezo van de hak op de tak? Ik vind zelf dat ik het best goed doe! Kunnen we nu weer verder?)

Hier is de foto met Oscar erop. Er zijn nog niet erg veel vlinders maar ze zijn er wel, en Oscar gaat achter ze aan. Hij heeft er ook al één voor onze deur gevangen en gemold.
(Heb je daar trouwens nog een foto van gemaakt? Nee dus. Jammer ja.)
Deze keer sprong hij weer eens mis. Oscar dus.
(Nou weet ik niet meer hoe het verder ging. Mag ik eerst de volgende foto zien, dan weet ik het vast wel weer.)

O ja, Cera was ook gekomen dus waren we opeens met drie. Oscar ging tussen de planten snuffelen en ik liep gewoon een beetje rond. Cera liep achter mij aan, maar waarom ze dat deed weet ik niet meer.
(Nee, dat weet ik echt niet meer! Ik kan toch niet alles onthouden? Dit was alweer een dag geleden hoor! Gisteren ja! Of eergisteren, dat weet ik niet meer... Jij wel dan? Hoezo ben ik nu nog brutaal ook?)

Ik vond het een beetje vervelend dat ze (Cera - red.) achter me aan kwam en toen hebben we een beetje gevochten. Ik begon, dat moet ik eerlijk toegeven. Zij dacht eerst dat ik gewoon wat wilde spelen met haar, maar dat was niet zo. Nee, ik wilde haar echt op haar nummer zetten, zeg maar.
(Hoezo mag ik geen "zeg maar" zeggen, dat doe jij ook best vaak! Mag ik nu weer verder? Ja, ik word erg nerveus van die kritiek van jou. Ik ben nog maar een beginner, weet je nog?)

Hier zie je dat ik een beetje boos ben en op haar (Cera - red.) neerkijk. Dat was om haar duidelijk te maken dat ik groter en sterker ben en dat ze moet doen wat ik wil.

Maar dat pikte ze dus niet. Ze kwam overeind en maakte zich groot, en vertelde me dat zij scherpere nagels en tanden heeft dan ik en dat ze me dat best wilde tonen. Ik had daar natuurlijk geen zin in, ik geloofde haar zo ook wel. Ja, dat zei ik ook tegen haar en toen was het goed. Ze (Cera - red.) leek trouwens net een danseres toen ze voorbij paradeerde. Ja, zo'n Spaanse dus, maar dan zonder van die klepperdingen (castagnetten - red.).

Ondertussen was Oscar nog steeds bezig met het verkennen van de tuin, en nu was hij beland in het perk met het Heerlijke Kruid (nepeta - red.). Hij was daar nog niet klaar en dus moesten we op hem wachten tot hij wél klaar was.

Hier zie je Cera en mij wachten op Oscar. En toen gingen we naar huis.

Nou is het klaar, mag ik nu mijn snoepies? Nee, ik weet nu niks meer, en als je nog meer foto's hebt moet je daar zelf maar wat bij vertellen. Omdat ik moe ben van al die woordjes en zinnen maken en trek heb in een paar snoepies.
Hoeveel heb ik eigenlijk verdiend met deze reportage? Twee snoepies maar? Heb ik daar al die moeite voor gedaan?
Nee, ik weet niet of ik in de toekomst nog meer reportages ga doen want ik geloof dat ik meer van klooien en zooien hou. Ga je me nou weer uitschelden? Zullen we dan maar even kopje/kopje doen om jou weer blij te maken? En mag ik dan nog één snoepie en dan weer buiten spelen? Ik vind jou ook héél erg lief....