Arme, domme Harry

Toen onze reporter Oscar de Hoftuin wilde betreden om daar voor ons Katblad op zoek te gaan naar nieuws, werd hij daarbij gedwarsboomd door Harremans (of Harry, zo u wilt).
Harry was vastbesloten om Os geen ruimte te gunnen en hem uit te zetten, want dat schrijft zijn partij (Hof is Vol) nu eenmaal voor.
Doch Oscar wilde zich natuurlijk niet direct gewonnen geven. Bovendien, zolang de fotograaf in de buurt was zou hij zijn taak blijven vervullen, tot het bittere einde toe.

Toen Harry zag dat Os niet verder de tuin in zou lopen zolang hijzelf daar demonstratief midden op het pad bleef zitten, verstopte hij zich achter een paar plantenpotten, onder het bankje van wijlen Rooie Gijs. Vanaf die plek (een hinderlaag dus) zou hij Os aan kunnen vallen.
Niet zo slim van Harry, want Oscar had hem natuurlijk allang in de smiezen en was heus niet zo stom om zich in de klauwen van Har te werpen.

Ondertussen was Cera gekomen om Oscar gezelschap te houden. Erg flink van ons model, want ze is als de dood voor Harry; hij heeft haar immers al zo dikwijls de tuin uit gemept dat we allemaal de tel zijn kwijtgeraakt.
Beide reporters bleven natuurlijk uit de buurt van Harry, maar verlieten dus niet de tuin voordat de fotograaf het vertreksein had gegeven.

En Harry?
Die zat maar te wachten in zijn zogenaamde hinderlaag. Voor niks.
Arme Har, domme Har.
We kregen bijna medelijden met hem.