Grote club bezoekt Kruidentuin (3, slot)

Cera had heel goed in de gaten dat alle aandacht uitging naar Gizmo, en daar was ze niet bepaald gelukkig mee. De fotograaf maakte daarom wat foto's van haar en verzekerde haar dat ze nog steeds het Katbladmodel was en zou blijven ook, ongeacht de kunstenmakerij van Miss Giz.
Het was alleen dat wij Giz niet zo vaak zagen klimmen en daarom nog niet zoveel foto's van de Miss in boom hadden. Dus vind je het niet erg als we nog een plaatje van Giz schieten, Cera?
Jawel, dat vond Cera wel erg.

Gizmo had ondertussen al heel wat rondjes gedraaid op de knot. Een paar voorbijgangers bleven staan om haar kunsten te bewonderen, en Gizz voelde haar trots groeien.

Wamy, die net óók naar boven wilde gaan om Giz te vergezellen (of iets dergelijks), werd afgeleid door de kijkende, wijzende mensen. Gelukkig maar, want wij denken niet dat Gizmo zat te wachten op een boomgast, en zeker niet als de opdringerige Wams die gast was!

Gizmo kon vanuit haar boom de Kruidentuin goed overzien. Ze zat er nu eindelijk een beetje ontspannen bij en tuurde naar het struikgewas aan de overkant van het pad.

Ah, wij zagen nu ook dat de Boez daar weer tevoorschijn was gekomen. Hij had een tijdje tussen de wielhuizen op de parkeerplaats gezeten en was via het struikgewas in de tuin teruggekeerd. Mevrouw K. wilde Boez nog toeroepen daar weg te gaan omdat het er mistig zag van de hommels en bijen, maar de fotograaf zei haar dat Boez groot en wijs genoeg geacht moest worden, en anders werd het hoog tijd dat hij leerde dat je niet met beestjes met angels moet sollen. Ja ja...

We waren al geruime tijd met de 6 haarfabrieken in de Kruidentuin geweest, en het werd nu opeens duidelijk dat het kattenvolkje zich een beetje ging vervelen. De lol was er namelijk af en ze werden moe.
Oscar had al die tijd eigenlijk niet veel gedaan behalve wat zooien en klooien, maar hij lag al een poosje langer daarvan uit te rusten. Wams had last van zijn staartwonden en kon er niet meer van afblijven.

Cera had behoorlijk de pest in omdat niemand op haar lette of naar haar verrichtingen in de boom had gekeken.
Nee, zo vrolijk en energiek als dit gezamenlijk uitje was begonnen, zo zakte het enthousiasme opeens even hard weer weg. Maar eerlijk gezegd was mevrouw K. het ook een beetje zat geworden en de fotograaf had een lamme klauw van het camerawerk gekregen. Mevrouw MaGiz kreeg het zelfs een beetje koud.

Op dat moment (omdat Wamy alsmaar met zijn staart bezig was en we konden zien dat hij door het voortdurende wassen de zaak alleen maar erger maakte) besloot MaGiz de volgende dag met de Wams naar de dierenarts te gaan. Ja, mevrouw K. wilde wel rijden, want het zou Wam's eerste wielhuisritje zijn en zo kon hij dan fijn op schoot bij MaGiz.
Over dat dierenartsbezoek hebben wij u reeds eerder bericht.

Toen de fotograaf plotsklaps een visioen kreeg van een kudde luie koeien in de wei, besloten we definitief uit de Kruidentuin te vertrekken.

Sonny was nog aan het grazen tussen de pollen, maar kwam op het fluitje van MaGiz snel naar haar toe lopen.
Boez was al onderweg naar huis, maar moest opeens heel nerveus en wild zijn achterpoot wassen. Toch weer gestoken, slimmerik?
En toen liepen we met zijn allen terug, de Katbladstraat in. De reporters gingen de redactie binnen, MaGiz liep met de rest naar een stukje verderop.

Kopje warme thee, mevrouw K.?
Nou, daar zei ze geen "nee" tegen! En de fotograaf trouwens ook niet.