Oscar:
Vaak kom ik in het bos helemaal tot rust. Dan ben ik even geen stadskat meer en kan ik zonder alle stress van voorbijrazende wielhuizen, gierende zagen, ronkende vuilnismonsters en gillend mensengrut helemaal ontspannen. Dan verbeeld ik me dat ik een echte, wilde jager ben. Terug naar mijn wortels, voelen wat mijn verre voorouders gevoeld moeten hebben, zoeken naar muizen of ander eetbaar spul, drinken uit beekjes en zoeken naar lekkere mokkels om mijn genen door te kunnen geven. Kortom, terug naar de natuur en alle dingen doen waarvoor ik in een ver verleden ben geschapen, zonder me druk te hoeven maken over de ozonlaag en het verbranden van mijn o zo gevoelige oren, geen records hoeven breken, geen diploma's te behalen en geen vlooienpipetten in mijn nek.
Hoe heerlijk zou het bovendien niet zijn om gewoon rond te wentelen in een echte modderpoel, geen zorgen te hebben over overwicht, lekker onbeperkt vogels vangen en opvreten, alsmaar op jacht omdat het bestaan niet meer inhoudt dan dat (en het doorgeven van je genen natuurlijk). Alle bomen zouden dan van mij zijn en ik zou bekend staan als de grote, sterke Os. Of misschien had ik dan wel een naam die beter bij me zou passen, zoals bijvoorbeeld "Gevlekte Buffel met de Grote Spierbundels". Of simpelweg: "Os de Grote". En dan zou de Boez mijn knecht zijn. Ja, vriend mag ook. Maakten we samen het bos onveilig en zouden we een groot territorium hebben, hij en ik. En uiteraard zouden we onze meisjes delen. Natuurlijk zou ik de meeste, sterke knullen krijgen en de Boez mooie, slanke dochters, en die zouden dan samen weer voor nakomelingen zorgen. Kittens met rode en zwarte vlekken, mijn kracht en slimheid en de ogen van de Boez. Wij zouden samen een nieuw ras maken, de Oscaboezels. Of Boezoscars. Ja, dat zou fantastisch zijn.
U zegt dat ú daar dan niet bij zult zijn, mevrouw K.? Had ik nog niet aan gedacht, nee. Dat betekent dus dat ik niet zou kunnen genieten van uw knuffels, heh? En niet meer op de sofa naast u liggen, niet meer met Cera spelen, niet meer samen wandelen, geen lessen meer van Japekoppie, geen stukjes kip meer en geen mousse van Gourmet op het aanrecht? Niet meer met takjes van en met mevrouw MaGiz spelen ook? Niet meer met mijn poten in de waterkuip? Geen Nepeta in de buurt?
Ja, dat zou ik allemaal best wel heel erg missen.Weet u wat? Laat dat bos en die wijven enzo maar zitten. Ja, vergeet maar wat ik net allemaal heb zitten vertellen. En zullen we nu dan maar naar huis gaan? Wel graag de bakjes bijvullen want de brokjes waren bijna op, en kunt u dan dat nieuwe pak openmaken? Ja, ik hou namelijk best wel van af en toe een ander smaakje en anders zou die zak daar toch maar staan te staan, heh? Had u trouwens de verwarming nog een graadje hoger gezet?
Welkom bij Het Leidsch Katblad
Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.
2 opmerkingen:
Oscar lijkt wel af te stammen van het "Ruwe-bolster-blanke-pit-geslacht".
Oscaboezels! Hahahahaha! Al vrees ik dat de onhandigheid van Boez niet voor een heel sterk ras zou zorgen...
Een reactie posten