Japekop's column: pizza enzo

Laatst was er pizza in huis. Met vier soorten kaas erop, speciaal voor mij. Tenminste, dat zeiden ze. Als ze nu gewoon mij hadden laten kiezen, had ik er één met bijvoorbeeld sardines besteld, of ham en tonijn met een vleugje nepeta. Maar dit leek dus echt nergens op. Het (de kaas - red.) zat muurvast tegen de bodem (die ik sowieso niet blief) aangeplakt en dan zat er nog iets roods tussen ook. Erg smerig, vooral dat groene kruid. Nee, wat mij betreft was het geen succes, die pizza.
Al het andere eten dat vorige week op tafel kwam vond ik ook drie keer niks trouwens. Opnoemen?
Wel, twee keer gehaktballen, de eerste keer grote, de tweede keer hele kleintjes. Dat viel nog wel weg te werken, maar dan alleen in kleine fliebertjes want anders was ik erin gestikt. Verder garnalen, maar die had ze (mevrouw K. - red.) door de schaal met groene blaadjes gegooid dus die moest ik helaas afkeuren. Nooit eerder zoiets smerigs geroken of geproefd, inderdaad. Ook nog een keer witte staafjes met ham en ei. Hoort bij het seizoen zei ze, alsof dat mij nou zo boeit. De saus was wel in orde by the way, want daar zat nogal wat boter door en daar ben ik gek op. De rest kan ik me echt niet meer herinneren, maar dat kwam mede doordat ze een keer niet thuis at. Erg schokkend inderdaad, en totaal onverwacht. Nee, ik weet niet waar ze heen was en dat interesseert me dus ook geen bal; het enige wat ik nog weet is dat wij te laat ons eigen eten kregen. Dat was trouwens ook allemaal slappe hap. De hele week hebben we namelijk elke dag Gourmet gekregen, weliswaar verschillende smaken, maar toch komt het nu mijn neus uit.
Slechts één kaasproeverij heeft ze (mevrouw K. - red.) georganiseerd in die hele week. Ja, wel een hoop keuze, dat moet ik direct toegeven. Oké, ze waren inderdaad erg lekker, die kaasfliebers - nou je zin?
Wat ik ook raar vond van de afgelopen week is dat ze (mevrouw K. - red.) regelmatig weg ging en dan een uurtje later weer thuis kwam. Steeds op dezelfde tijden, dus erg verdacht. En als ze (...) dan de deur binnenstapte rook ik gelijk dat ze (...) bij vreemde haarfabrieken was geweest. Maar ik rook ook nog andere beesten. Van die kakeldieren die eigenlijk in de soep thuishoren, zal ik maar zeggen. Of gewoon rauw in stukjes in je voerbakje, dat smaakt ook erg goed. Maar mee naar huis nemen, ho maar.
Nog iets positiefs over afgelopen week?
Wel, ik had een paar keer erge last van haarballen, maar als je die kwijt wilt heb ik nog een erg goede tip.
Ze (mevrouw K. - red.) had van de week iets op haar brood wat ze (...) suule sulpt noemde. Ja, het kan best zijn dat het anders heette, want toen ze (..) me dat zei had ze (.) net haar mond vol. Ik dacht: dat moet ik hebben. Nee, niet omdat het nou zo lekker rook, integendeel, maar laat me nou eerst rustig verder vertellen, ja? Ja, dan komt de Japekop (haha!) vanzelf wel uit de mouw.
Ik wilde dat (zure zult - red.) graag hebben dus zeurde ik haar kop van haar hoofd en daarbij de sulpt van haar boterham, en daarmee wil ik dus zeggen dat ik een fliebertje kreeg want de aanhouder wint (Pavlov - red.). Getver, zo vies! Maar ik heb het wel doorgeslikt en het werkte. Na nog een flieber weggekauwd te hebben kwam het omhoog. Jawel, met haarbal en al, en ik heb de hele boel netjes op de deurmat uitgekotst dus. Ja, toen was ik er vanaf en dat luchtte heel erg op. Wil je nog meer tips? Nee? Oh, is mijn column nou al klaar? En dat bepaal jij dus. Nou, dan eindigen we toch weer erg negatief maar dat is dus niet mijn schuld, heh? Nee, dat iedereen het maar weet, dus.

(Kunnen we nu gelijk effe afrekenen dan? Nee, dat hoef je er niet in te zetten want dat is onderons en  dus privé! Moet je nou echt ons hele hebben en houwen in je stomme Katblad zetten? Jawel, dat doe je wel. Mijn gewicht staat er ook in terwijl dat niemand wat aangaat. Nee, ik weet nog niet of ik volgende week weer een column ga maken. Op zo'n manier hoeft het niet meer van mij, nee.)