Een hoop gemeen...

Japekoppie:
Cera? Ik zie dat je het druk hebt, maar wil je even naar mij luisteren?
We hebben eigenlijk best een hoop gemeen heh, jij en ik? Ik bedoel, we zien er allebei goed uit, zijn allebei gediplomeerd Verkenner A en houden ook allebei erg van wielhuisinspecties en kip ...
Verder liggen we vaak naast elkaar op het grote bed te dutten en we maken nooit ruzie, toch?
Weet je, ik vind het zo jammer dat het twee jaar geleden tussen ons mis is gegaan. Dat we onze verloving hebben verbroken. Weet jij nog waarom we het toen hebben uitgemaakt? Je vond dat ik te vaak alleen op pad ging en je niet genoeg aandacht gaf? Maar dat had je me moeten vertellen! Ah, heb je ook gedaan. En daarna werd je verliefd op de Boez, omdat hij wél met je wilde spelen en stoeien, en ik dus niet. Ah, je vond mij eigenlijk bij nader inzien een beetje te oud....
Wel, met de Boez is het uiteindelijk ook niks geworden, heh? Ah, je wist dat het niets tussen jullie kon worden toen hij bevriend werd met Os. Ja, ik weet het nog, want toen ging hij altijd met Oscar op stap en toen ging jij elke dag naar die Kroeg... Wat deed je daar eigenlijk? Oh, geheim...
Maar met mij kon het dus ook niks worden omdat mijn moeder je niet zag zitten... Ze deed toen inderdaad heel naar en gemeen tegen je, dat klopt. Nee, ik heb toen niet jouw kant gekozen, dat klopt ook en daar heb ik spijt van.
Ze heeft nu Katzheimer, weet je? Mijn moeder Troy dus, ja. Dat was je al opgevallen? Nee, veel aardiger is ze inderdaad niet geworden, maar je hoeft je haar gegrom niet meer zo aan te trekken want dat doet ze tegen iedereen, ook tegen mij.
Wel, daarmee bedoel ik eigenlijk te zeggen dat we het misschien nog eens zouden kunnen proberen, jij en ik. Ja, eerst weer verkering en dan misschien, als alles goed blijft gaan, verloven. Oscar? Je bent nu op de Os? Oh, je maakt een grapje. Gelukkig maar want ik geloof niet dat Os zo op meisjes is.
Wel, wij tweeën zouden bijvoorbeeld een keer samen een rondje kunnen gaan lopen, zonder mijn moeder en zonder de jongens. Net als nu inderdaad.
Van jou hoeft dat niet zo? Je bent eigenlijk best wel tevreden met je leven? Gesteld geraakt op je vrijheid? Druk met je baan als model en reporter?
Nee, ik snap het. Nee, ik zal je verder niet meer lastig vallen. Ik ben alleen maar heel erg blij dat je het fijn bij ons hebt en dat je geen spijt heb gekregen van je verhuizing, ondanks de onvriendelijke buien van mijn moeder.
En? Zitten er veel interessante geuren aan dit wielhuis? Mag ik dan ook nog even?