Ik ben er klaar voor. Voor de visite inderdaad. U was toch in de keuken bezig? Rommelen met pannen en snijden van voedsel? Wel, daaruit heb ik de conclusie getrokken dat er bezoek komt, want al dat eten gaat u vast niet in uw eentje verorberen, wel?
Ik hou de straat wel in de gaten en zal u waarschuwen als de visite eraan komt, dan kunt u alvast de kaas op een plankje leggen. Ja, want ik neem aan dat er eerst een drankje gedronken gaat worden en er een kleine kaasproeverij komt?
U vreest van niet?
Wij hebben een verkeerde indruk gekregen, zegt u?
Ik zie een mens op een fiets en die komt deze kant op. Dat zou zomaar de eerste gast kunnen zijn. Hoeveel verwacht u er eigenlijk? Niet teveel hoop ik, want dan is er geen plaats meer voor ons, heh?
Heb ik goed begrepen dat u hier een feestje gaat bouwen? Ja, want dan blijf ik in de buurt. Uw gasten zijn altijd zo aardig voor mij, en zelfs als ik enorm vies ben en smeer en andere ellende op en in mijn vacht heb, is uw bezoek toch bereid om mij van een aaibeurt te voorzien.
Nee, mensenvoedsel hoef ik niet, maar ik kan bijna niet wachten op alle attenties die mij straks te beurt gaan vallen!
Ik ben maar wat eerder thuisgekomen want ik zag dat iedereen hier zit te wachten op iets, en ik zou graag willen weten wat dat is. Gaan we soms een groepsverkenning doen met opdrachten?
Of bent u met een feestmaal bezig soms? Ja, ik rook al wat toen ik daarstraks op het dak zat, vandaar.
Maar er staat nog helemaal niets op tafel dus begin ik nu toch te twijfelen. Wat staat er te gebeuren? Waarom zijn we allemaal hier?
Het wordt alsmaar later en ik zie nog niemand komen. Krijgen we nu nog een kaasproeverij of hoe zit het?
U gaat zo weg? Wat krijgen we nou! Er komt helemaal niemand? En u neemt het eten mee? De eetclub, zegt u?
En u laat ons hier achter?
Ah, u komt dus tussendoor nog wel even thuis om ons naar binnen te drijven. En hoe laat mag dat dan wel wezen?
We zitten dus hier voor niks te wachten, begrijp ik nu. Geen proeverij, niks dus. En u gaat gewoon uit.
Wel, ik voel me zwaar bedonderd door u, en denk niet dat ik in de buurt ben als u even tussen twee gangen door ons naar binnen wilt komen schoppen. En ik weet zeker dat de Boez en Cera dan ook niet in de buurt zullen zijn. Maakt u dus maar op voor een lange avond en een zoektocht in het donker. Nee, verder hebben we niets meer te bespreken en er worden ook geen deals gemaakt. Smakelijk eten straks, mevrouw Katblad (maar niet heus).
2 opmerkingen:
En zit vandaag ook op niks te wachten, want wij kunnen al een tijdje geen nieuwe berichten meer plaatsen. Dat ligt niet aan ons maar aan Blogger.
Vandaar dat wij deze omweg (via reacties) gebruiken om u van deze vervelende storing op de hoogte te stellen.
Nou niet emotioneel gaan eten, he? Schattig die reportage trouwens. Die Oscar die van pure zaligheid de tafel knuffelt!
Een reactie posten