Matatabi (2)

Zoals in een vorig bericht aangekondigd, ging mevrouw Katblad met haar snoeischaar naar de Hoftuin om daar in het geniep wat Kiwitakken weg te roven. Ja, ze (de takken) lagen er gelukkig nog, al was de hoop wel al aardig aan het schimmelen geslagen.
Mevrouw K. zocht uiteraard de beste en mooiste takjes uit.....

Myo en Harremans (Harry) spraken er schande van. Ja, want het ging hier immers om hún takken en die werden nu gestolen. De haarfabrieken overlegden even, maar zoals dat in meerdere politieke partijen gebeurt, de twee partijgenoten (Hof is Vol) kregen ruzie.

Mevrouw K. riep hen toe dat zij niet alle takken zou meenemen en genoeg voor alle Hofkatten zou achterlaten, maar dat hielp niet. Myo en Har gingen boos uit elkaar, Har liep naar zijn huis en Myo vertrok even later naar het zijne. Boos op elkaar, maar ook op dat mens dat aan het stelen was.
Mevrouw K. hield zich vervolgens weer bezig met de takken, scheurde de reeds rottende bladeren af en vertrok tenslotte met een flink bosje. En ja, ze liet ook nog een stapeltje achter voor de Hof-haarfabrieken natuurlijk, al hebben zij een hele boom tot hun beschikking, heh? (Het is ons overigens nu ook duidelijk waarom de Partij Hof is Vol werd opgericht - ze willen die hele boom voor zichzelf houden!)

Het stapeltje takken werd door mevrouw K. op onze buitentafel neergelegd. Waarom een foto daarvan? Wel, voordat we de takken in mootjes gingen hakken, wilden we nog even vastleggen dat ze vol met kattenharen zaten! Ook grappig om te zien is dat de takjes dezelfde korrelige bast hebben als de schil van de Kiwi's....

Wel, de takjes lagen nauwelijks op de tafel voor de redactie of we kregen al de belangstelling van enkele reporters. Cera was als eerste op de tafel gesprongen en gedroeg zich onmiddellijk erg bezitterig.

Zij hield niet alleen de Os op afstand maar wantrouwde ook langslopende mensen. Pikant detail: de benen op de foto zijn van het vorige mens van Cera! Zij kwam toevallig langs, wilde haar "oude" poes graag even aaien maar Cera stelde dat helemaal niet op prijs. Nee, de takken waren zo belangrijk voor Cera dat ze haar goede manieren helemaal vergat.
Trouwens, toen mevrouw Katblad even later een tak wilde pakken om in stukjes te knippen, kreeg zij ook bijna een mep!

Tja Cera, wij moeten nu toch even aan de slag met de takjes! Ja, opdat iedereen straks van een leuk stokje kan worden voorzien, heh? Inderdaad, samen alles delen, want dat doen wij graag zo op de redactie en dat vinden wij erg belangrijk.

Wel, het duurde nog even voordat wij Cera zover hadden dat ze ons wat takken liet pakken. Oscar kwam nog een paar keer langs om ook even te kunnen snuffelen, maar ook hij kreeg een paar lellen. De laatste was trouwens goed raak en dus effectief, want Os nam weer wat meer afstand.

Doch Cera kon haar alleenheerschappij helaas niet volhouden. Mevrouw K. sloeg toch aan het knippen, Oscar kwam vervolgens ook weer terug en bovendien was de Boez eveneens gearriveerd om een takje op te eisen.

Tenslotte slaagde Cera erin om een grote tak onder de tafel te werken, en daar kon zij dan helemaal in haar eentje verder genieten.
Mevrouw K. had al een mooi rijtje stokjes geknipt, maar je kunt natuurlijk op je nagels natellen dat dat rijtje niet zo netjes bleef liggen als haar bedoeling was!

De Boez had al snel genoeg gekregen van het gedoe rond de tafel; hij had een klein stokje meegenomen en lag er nu midden op straat mee te rollen. Er was al een aantal stokjes onder de tafel gevallen, maar dat vond mevrouw K. niet zo erg. Genoeg voor iedereen om mee te spelen, dus kon de rest nu netjes worden opgeborgen om straks weg te geven. Wegwezen Oscar, je hoeft ze niet allemáál te hebben, wel?

Ohos???? Cera???? Nee!

Wel, mevrouw K. pakte de stokjes maar gauw van de tafel af en nam ze mee naar de redactie. Daar legde zij ze op een krant op een dienblad om te drogen.
Een dag later echter bleek dat de stokjes lustig verder aan het schimmelen gingen, en dat is natuurlijk doodzonde. Daarom hebben wij ze nu in de oven gelegd, op 50 graden ongeveer, en hopen dat dat de schimmel zal doden. Wie kan ons vertellen of deze behandeling afdoende is?
Voor de juiste tip een passende beloning, zoals bijvoorbeeld een paar Matatabi-stokjes!

Toen wij trouwens net de ovendeur openden om even een kijkje te nemen, kwam ons een merkwaardige lucht tegemoet. Mevrouw Katblad werd er zelfs een beetje misselijk van....