Oscar kan het niet laten. Als wij langs het raam van Columbus komen, moet hij altijd op de rand springen om even stiekem naar binnen te kijken. Als Columbus daar niet in de vensterbank voor het raam zit, is Os zo weer weg. Zit het ventje er wel, dan doet Oscar net alsof hij hem niet ziet, blijft wat dralen op die rand en snuffelt de hele boel zorgvuldig af. Ja, hij neemt daar ruim de tijd voor.
En Columbus? Wel, die kan zich er behoorlijk over opwinden!
Aanvankelijk slaat hij met al zijn klauwen tegen het raam in een poging te proberen Os dwars door het glas heen te raken. Wel, dat lukt natuurlijk niet en Oscar doet net alsof hij helemaal niets ziet of hoort en gaat door met zijn irritante en uitdagende gesnuffel. (Wij kunnen u verzekeren dat Os op zijn minst (al zou hij blind zijn) wel iets hoort, want mevrouw Katblad, die soms op meters afstand staat toe te kijken, vreest op zo'n moment voor glasbreuk....).
En Columbus laat het niet bij één poging! Daarom probeert mevrouw K. de Os zo snel mogelijk weg te krijgen van dat raam, zodat Columbus weer tot rust kan komen. (Op de foto kunt u duidelijk zien hoe ontstemd het ventje is....) Nee, de Os is niet altijd zo'n zoete, brave knul. Vandaar deze korte, maar zeer belangrijke reportage.
2 opmerkingen:
Arme Colombus! Hij kijkt inderdaad niet heel blij. Gelukkig dat Oscar meestal wel lief is.
Overigens waren wij een tijdje uit de lucht door een kapotte router, waardoor het internet stuk was. Inmiddels is het weer aan de praat door het hij-mens.
Een reactie posten