het leidsch katblad

Toen Oscar zich eindelijk bij ons had gemeld, gingen wij met de twee ventjes een klein stukje lopen. Ja, een heel klein stukje, want we gingen naar de Hoftuin om te zien of er nog andere haarfabrieken zo gek waren om zich in de kou buiten te wagen.
Wel, die waren er dus niet.
En het was duidelijk dat de twee reporters meer uit gewoonte met de fotograaf waren meegegaan, want er werd niet een verkenningsrondje door de tuin gelopen en er zat niet veel pit in de jongens.

Bohr zat in de vensterbank voor het raam en keek naar wat er buiten gebeurde, of liever naar wat er niet gebeurde. Zijzelf zou in deze kou natuurlijk nooit naar buiten gaan, al zou de tuin volgestort worden met biefstukken, tijgergarnalen of zalmhapjes. Nee, Bohr is heel goed in het naar buiten steken van haar neus en het meten van de temperatuur, om zich dan vervolgens weer terug te trekken in de behaaglijke warmte, op haar kussentje of naast de cavia, of op het dekbed natuurlijk.

Terwijl wij voor het raam van Bohr stonden, kwamen de jongens toch even in actie. Ja, er zat al een aardig laagje ijs op de Hofvijver, en wij vreesden nog even voor de twee ventjes omdat zij op het dunne randje van de vijver wensten te balanceren. Ach, daar zat Bohr natuurlijk op te wachten: dat één van de twee door het ijs zou zakken! Nou Bohr, dat gaat niet gebeuren! Tenminste, als het aan de fotograaf ligt dus. Maar je weet maar nooit....

Ook Panda zat voor zijn raam. Ja, Panda had best naar buiten gewild, al was het maar om onze reporters uit de Hoftuin te jagen. Van zijn mens hoorden wij laatst dat Panda weer zeer actief voor zijn partij is (Hof is Vol) omdat Rooie Gijs een beetje aan het indutten is. En het zou zonde zijn om zo'n prachtige partij te laten verdwijnen, heh? Bovendien moet er toch iemand zijn die de belangen behartigt van de partij en alle vreemdelingen en lastposten uit de tuin mept! Vandaar dus dat Panda onze reporters goed in de gaten hield en in gedachten al met een uitzettingsprocedure bezig was. Jammer alleen dat hij niet naar buiten kon om zijn plannen uit te voeren. Wel, volgende keer beter!

Na de vijverinspectie zakten de reporters weer een beetje in. Ze toonden in het totaal geen belangstelling voor de vensterbankzitters en bleven eigenlijk alleen nog maar in de tuin om de fotograaf gezelschap te houden. Wel, zo zouden wij niet aan nieuws komen natuurlijk, en misschien moesten wij wel genoegen nemen met het feit dat er in dit weer gewoon weinig nieuws te vergaren is, heh? Dus nodigden wij de reporters uit mee terug naar huis te gaan.

Doch tot onze verbazing wilden de twee niet mee naar binnen, maar verkozen te buiten te blijven zitten, op de redactietafel dus.
Rare jongens, dacht de fotograaf, ze zoeken het maar uit met zijn tweeën...... En mevrouw Katblad deed de koffiemachine maar aan en sneed een plakje ontbijtkoek af.