Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

woensdag 3 november 2010

Thas op mevrouw K. haar jas


Het werd weer eens hoog tijd om een bezoek te brengen aan Thassos de terraskat! Ja, want het terras is sinds begin oktober "opgeborgen" en daardoor hadden we Thas al een tijdje niet meer ontmoet.
Wel, er was ook een nieuwe kaart, dus dat was dan mooi meegenomen, heh? We kozen een hoektafeltje uit en al snel kwam Thas zich melden. Hij kwam net van buiten en moest eerst even wat opwarmen, en daarvoor koos hij de jas van mevrouw Katblad uit. Natuurlijk rook hij onze haarfabrieken (dat kan niet anders) en al gauw stond hij een aardig partijtje met zijn nagels uit te trappelen in de zachte stof. Nee, mevrouw Katblad was daar niet zo blij mee, maar ach, tijd niet gezien, zo lief dat hij gelijk na binnenkomst naar ons toe was gekomen, enfin, smoezen genoeg om Thas maar even zijn gang te laten gaan.

Wel, Thassos had reeds uitgebreid thuis gedineerd, maar na enig aandringen was hij toch wel bereid nog een stukje zalm met ons te delen. Beetje groot stuk heh? Nee, hier was geen sprake meer van een fliebertje - het leek wel een halve maaltijd! En daarom besloot Thassos de zalm maar mee te nemen naar de vloer, dat at wat makkelijker. Bovendien houdt mevrouw K. niet zo van een naar zalm riekende jas, dus dat kwam goed uit.





Nee, Thas was niet zo tevreden over het feit dat het terras er niet meer was, want nu worden er geen lunches meer geserveerd en dus is er weinig werk voor hem te doen. Dat betekent dat hij zich derhalve de hele dag zelf moet vermaken, tot het restaurant in de namiddag open gaat en hij zijn inspecties kan uitvoeren. Maar hij snapt best dat er nu geen mensen meer buiten willen zitten, al vindt hijzelf de regenbuien niet zo'n probleem. Natte stoelkussentjes natuurlijk wel ja, en gebrek aan zon is ook wel een belangrijk puntje. Maar goed, het restaurant blijft zijn tweede thuis, en als hij niet hoeft te werken en er geen muizen zijn, krijgt hij toch zijn portie knuffels wel en af en toe ook natuurlijk een lekker hapje. Nee, anders had hij zijn ontslag uiteraard al genomen en was hij bij een ander restaurant gaan solliciteren.
Wel, mevrouw Katblad at een lekker biggenkoteletje, maar daar kreeg Thas niets van. En dat vinden wij heel flauw van haar.

Geen opmerkingen: