Nadat wij Oscar hadden achtergelaten op zijn dak, liep de fotograaf met de Boez de Steeg van Storm in om een klein rondje te gaan maken. Boez aarzelde eerst of hij wel mee wilde gaan want het gejank van Os ging maar door en was nog lange tijd te horen. Natuurlijk was de Boez liever in de Katbladstraat gebleven om zijn vriendje bij te staan, maar er moest ook gewerkt worden en dat begreep hij. Dus niet erg van harte, maar hij ging met de fotograaf mee.
Zelfs in de Parallelstraat hoorden wij Os nog klagen! Mevrouw Katblad twijfelde nog even. Zou zij niet teruggaan om Oscar te troosten? Of hem aan te moedigen, bij te staan of meer van die dingen? Nee, dat had geen zin, zei de fotograaf. En de Boez sloeg zowaar aan het verkennen tussen de struikjes. Ja, dat ene struikje waar Simba altijd achter wegkruipt, dus interessante geuren genoeg, heh?
Wij hadden al eens eerder opgemerkt dat Boez best wel goed kan verkennen, alleen lukt dat niet als de Os daarbij is, want dat leidt teveel af (dat geldt trouwens voor beiden). Nee, met die twee samen op pad betekent alleen maar gestoei en geklooi, dus wel zo goed dat we nu eens zonder Os een rondje maakten.
We passeerden de oude dame Poekie. Zij zat gewoon te zitten voor haar huis en verder niks. Ze had bijzonder veel aandacht voor de Boez en verloor hem niet uit het oog. Zoals gewoonlijk negeerde ze de fotograaf; we hadden niet anders van haar verwacht.
Mocht u nu denken dat Poekie soms aan de ketting wordt gelegd, dan denkt u dat helemaal verkeerd. Hoe haalt u het in uw hoofd! We gaan maar snel door naar de volgende foto, voordat mevrouw Katblad hier en nu boos wordt om die rare ideeën!
De Boez zag Poekie helemaal niet zitten. Dat bedoelen wij dan letterlijk natuurlijk. Nee, want hij had het te druk met opletten en verkennen. En eerlijk gezegd had hij ook om de één of andere reden een beetje haast. Poekie daarentegen was speciaal voor de Boez midden op de straat gaan zitten om hem zo beter te kunnen volgen. En uiteraard om er zeker van te zijn dat hij niet zou terugkomen.
Toen we de hoek waren omgeslagen, wilde de Boez eerst vanaf een veilig plekje de Kruidentuin bestuderen, want je weet maar nooit, dat heeft hij ondertussen wel geleerd. Ja, de Boez is erg voorzichtig geworden en heeft daar zo zijn redenen voor. Nou Boez, wat denk je ervan? Zullen we maar naar het centrum lopen? Naar het Kruidengedeelte?
Wel, de Boez wilde best wel naar het centrum, maar deed dat niet al te gehaast. Hij kroop op weg naar de boom nog een keer onder een struik, voor het geval. Of misschien zat daar ergens wel een andere haarfabriek verstopt? De fotograaf zag niks maar dat wil niets zeggen. Nee, want het is al diverse keren voorgekomen dat er zomaar uit het niets allerlei tuig kwam opduiken, heh? Daarom dus. Ga je weer mee, Boez? Heb je genoeg moed verzameld?
We moesten het nog een paar keer vragen, maar toen kwam de Boez tevoorschijn en in een mum van tijd was hij bij de boom aangekomen. Ja, ook deze boom is aardig kaal aan het worden, al neemt ie daarvoor langer de tijd dan de bomen in onze straat. Maar goed, een zittende Boez, daar hadden we natuurlijk niet veel aan. Nee, hij moest tot actie overgaan. Verkennen, nieuws zoeken, gat graven of iets anders wat tenminste een beetje de moeite waard was. Hier kwamen we niet verder mee. Maar wilde Boez wel tot actie overgaan? Zou hij nog enige spanning in deze reportage gaan brengen? Of kwam er nog iemand anders de lieve vrede verstoren?
U leest het in deel 2!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten