Metamorfose van het Poezenloket

Mevrouw Katblad moest opschieten met het opruimen van de geveltuin want er kwam weer een gigantische bui aan; dat had ze gezien op buienradar. En als zij een buitenactiviteit plant, raadpleegt ze altijd eerst deze site omdat die de waarheid voorspelt. Altijd ja. Vandaar ook dat we nooit nat worden als we naar de markt gaan, behalve als we niet eerst gekeken hebben.
Goed, we hadden dus weinig tijd als we de klus af wilden maken, en je zult zien dat er altijd onverwachte dingetjes tussendoor komen, zoals al die bladeren die eerst verwijderd moesten worden. Het is maar een voorbeeldje, maar u weet vast wel hoe die dingen gaan.

Daar de buurvrouw (mens van Charli en Ollie) haar huis helemaal opnieuw heeft ingericht, kwam er allerlei oud meubilair vrij dat wij uitstekend konden gebruiken voor onder andere het Poezenloket. De stoelen die er stonden waren immers helemaal doorgerot en waren te gevaarlijk geworden voor mevrouw Troy; zij zakte er bijkans doorheen. Er kwam dus een prachtig bankje te staan voor het Poezenloket en we verwachtten dat Tokkie Troy daar heel blij mee zou zijn, maar zij reageerde heel behoudend en dus weinig enthousiast op de nieuwe opstelling. Dat hadden we natuurlijk kunnen weten als we beter hadden nagedacht.... Ja, want elke verandering is in principe ongewenst, ook als het een verbetering betekent.

Oscar (onder) en de Boez (op de trap) hadden ook zo hun bedenkingen. Maar het kan ook zijn dat zij geïrriteerd waren door de stevige windstoten, waardoor overigens ook veel van de blaadjes het huis binnen waaiden. En, niet te vergeten, zij waren liever een rondje gaan lopen met mevrouw Katblad, maar dat werd door de fotograaf afgelast in verband met de tuinwerkzaamheden. Een hele teleurstelling uiteraard, want ze waren er helemaal klaar voor en al bijna halverwege de Katbladstraat toen het tot hun doordring dat er niet gewandeld ging worden. Ach en wee.....

Behalve dat ene bankje (voor het Poezenloket), had de buurvrouw ook nog een grote tafel met nog zo'n bankje beschikbaar gesteld, en die gebruikten wij om de planten op te zetten. Deze opstelling heeft als voordeel dat nu niet alleen de vergadertafel leeg is, maar bovendien is er zo een waterdichte schuilplaats ontstaan waar de haarfabrieken kunnen gaan zitten als er plots een bui losbarst. Ja, onze eigen katten kunnen natuurlijk altijd door het kattenluik naar binnen, maar het gaat ons hier meer om de passanten en arme sloebers, die net aan een wandeling bezig zijn en worden overvallen door neerkomende nattigheid, om het maar zo te zeggen (zeg maar). Wel, mevrouw Katblad vindt deze nieuwe opstelling een geniale vondst maar de fotograaf is minder tevreden. Ja, want de eventueel schuilende passanten zijn nu niet meer zo makkelijk te fotograferen, heh? Maar goed, zo heb elk voordeel weer se nadeel, bij wijze van spreken.

Mooi plekje voor jou, Troy? Nou nee dus. Nog veel te bloot. Ja, leuk bankie maar je zit daar behoorlijk te kijk en het is toch niet de bedoeling dat je alsmaar achter de rozemarijn moet wegduiken, toch?
Ach mevrouw Troy, daar zullen we nog iets op verzinnen. Volgende week even naar het tuincentrum om nog een leuke zgn. nou-zien-ze-me-niet-meer plant voor jou te kopen? Nee, voor een kerstboompje is het nog te vroeg, of vindt u van niet?

En er moet natuurlijk nog iets op dat kleine tafeltje komen, maar niet te hoog natuurlijk want anders kan mevrouw Katblad niet meer naar buiten kijken. Ja, dat is erg belangrijk want zo ziet zij precies wat er allemaal aan haarfabrieken de Poort van de Hoftuin in- en uitloopt, en dat is van zeer grote importantie voor het Katblad en de statistieken.

Als het werk gedaan is en mevrouw Katblad en de fotograaf voor de bui binnen zijn, zit mevrouw Troy verontwaardigd door het raam te kijken. Of het zo af is? Zij vindt duidelijk van niet. Maar het kan ook zijn dat ze het niet leuk vindt dat wij niet meer gezellig buiten bezig zijn, want ondertussen heeft mevrouw T.T. dus wel genoten van het samenzijn buiten en de gezamenlijke activiteiten rond het Poezenloket, dat weten wij best wel!
Niet veel later ging het regenen en kwam het hele stel snel naar binnen. Behalve Cera uiteraard, want die zat vast en zeker weer in de kroeg en kwam heel veel later zich melden voor het diner (of wat daar nog van over was....).