Mevrouw Troy had het vanochtend helemaal niet naar haar zin. Ze had namelijk haar neus buiten de deur gestoken en moest toen concluderen dat het typisch hondenweer was, dus zeker niet lekker voor dameskatten met delicate vacht. Teleurgesteld kwam ze toen de huiskamer in, liep eerst een paar rondjes over het toetsenbord (wat mevrouw Katblad weer niet zo geslaagd vond) en ging vervolgens midden op de tafel zitten om naar buiten te kunnen kijken. Toen ze het allemaal wel gezien had, ging ze terug naar bed.
En op het moment dat mevrouw Katblad net dacht rustig te kunnen gaan laptoppen, brak de hel boven los. Ze herkende de stembandjes van Japekoppie en de Boez, en dus was hoogstwaarschijnlijk onze jongste reporter de oudste aan het pesten. Ja, 't ventje kan zijn energie niet kwijt als hij niet naar buiten kan, al trekt hij af en toe wel nog een muis of beessie tevoorschijn maar die boeien hem niet zo lang heh? In elk geval kwam Japekop naar beneden gevlucht, en toen mevrouw Katblad even naar de keuken gingen, pikte hij haar stoel in. En deed toen alsof hij erg diep in slaap was, de boef! En mevrouw K. trapte erin. Of deed ook alsof. Kon ze lekker effe op de bank zitten zonder (al te veel) schuldgevoel!
2 opmerkingen:
Hij ligt er wel lief bij - zou ik ook niet over mijn hart kunnen verkrijgen om hem weg te jagen.
Het is trouwens wel weer schootzit weer - Elrond is er niet van weg te slaan.
Hij ligt er wel lief bij - zou ik ook niet over mijn hart kunnen verkrijgen om hem weg te jagen.
Het is trouwens wel weer schootzit weer - Elrond is er niet van weg te slaan.
Een reactie posten