Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

zaterdag 20 november 2010

Nog één keer alsjeblieft!

Japekoppie:
Heb je me niet gehoord? Ja, ik heb het heus wel geprobeerd. Om door het luikje naar binnen te komen, inderdaad. Nee, het lukt me echt niet en ik doe nu ook geen moeite meer. Nee dat ding klemt en ik ben blijkbaar niet potig genoeg. Ja, nu mag jij (mevr. Katblad - red.) moeite doen. Het raam openen of de voordeur, dat maakt me niet uit. Omdat het regent inderdaad, en ik helemaal nat word. Nee, voor mij geen probleem, dat nat worden, maar misschien voor jou wel, heh? Drijfnat zit ik hier te worden, en al die nattigheid komt straks op je sofa of je dekbed, tenzij je nu gauw voor mij het raam of de voordeur opent. Je ziet me toch wel zitten hier? Ja, want ik zie dat jij mij ziet, dus doe maar niet alsof. Ja, ik zie je naar me kijken en ik zie je bezig met die stomme camera van je, en je maakt vast geen foto's van je mooie uitzicht, wel?

Weet je nog hoe het werkt? Ja, dit Poezenloket of raam? Gewoon pin eruit en omhoog schuiven. Kleine moeite voor je. Eerst die stomme camera weg leggen en dan gewoon opendoen! En niet te snel heh? Nee, laat die arme Japekop hier maar lekker in de regen zitten, heh? Ja, laat hem maar kou vatten en pest hem maar lekker. Dertien jaar trouwe dienst, dertien jaar opgescheept zitten met die ouwe tang van een moeder (T. Troy - red.) van me, de komst van die Zoebel (de Boez - red.) accepteren en dan ook nog dat vriendje (Oscar - red.) van hem tolereren. En wat krijg ik als dank? Je laat me hier drijfnat zitten worden en bent te beroerd om dat raam effetjes te openen. Ja, ik zat hier 10 minuten geleden ook al, dat klopt. En dat je me toen hebt binnengelaten door de deur klopt ook, maar ik had nog wat te doen hier buiten en nu wil ik dus weer naar binnen. Nu om binnen te blijven inderdaad, dat beloof ik je. Maar dat rotte luik krijg ik niet open dus jij moet me helpen. Moet ik nog langer zeuren of hoe zit het? Nog één keer die deur open alsjeblieft? Dank je wel, ik kom eraan. Tjongejonge, eindelijk.

5 opmerkingen:

ina zei

Misschien moet er toch maar eens iemand wat aan dat klemmende luik doen. Er waren toch timmermannen bij u, mevrouw Katblad?

de redactie zei

Timmermannen hebben geen verstand van kattenluiken mevrouw Ina, maar buiten dat: Japekop wil graag het klepje met zijn poten naar zich toehalen in plaats van er tegenaan te duwen. En daardoor ontstaan de problemen dus... Hij is gewoon niet zo handig! (Of potig, zeg maar.)

Hans zei

Zo, Japekoppie. De blik in je ogen en je poot ongeduldig tikkend tegen het raam spreken boekdelen. . . .
U gunt mevrouw katblad nog één foto! In je hart ben je toch wel een goeierd.

katja zei

En de andere kant op lukt dus wel ??

Mevrouw Katblad zei

Ja, is een kwestie van prioriteiten en wilskracht. En chantage. Maar Japekop is een vriend voor het leven en kan zich dus wel wat permitteren. Maar dat snapt u vast wel...