Boez nog niet de oude

We kregen de Boez eindelijk weer eens zo ver om met ons mee te gaan naar de Hoftuin, al was hij aanvankelijk niet zo in voor een klein wandelingetje. Nee, Boez was liever thuis gebleven, maar toen de Os met de fotograaf meeging, besloot de Boez om hen toch maar te volgen.
Hij liep trouw mee in de richting van de trap, maar halverwege de tuin ging Oscar opeens zitten en deed alsof nu hij niet verder wilde gaan. Wat nou weer?

Aha! Rooie Gijs zat in het midden van de tuin naar de reporters te loeren, en daarom wilde onze parttimer niet verder. Nee, want dan zou hij het huis van Gijs moeten passeren en misschien kwam daar narigheid van. Echter, toen de Boez zich niets van de aanwezigheid van R.G. aantrok en veilig voorbij het huis kwam, waagde Os het ook maar. En er gebeurde helemaal niks want Gijs had niet zoveel fut in zijn lijf en liet onze haarfabrieken gewoon voorbij lopen. Nou, dat viel dan weer alleszins mee, heh?

Vervolgens speelden de twee vriendjes een poosje tussen de hoge sprieten. De ene keer verschool de Boez zich tussen het gras, de andere keer verstopte Os zich, en af en toe werd er gepauzeerd om even lekker op een grasstengeltje te kauwen. En natuurlijk moest er ook nog op de trap geklommen en tussen de treden van de trap gehengeld worden.
Mevrouw Katblad bedacht net hoe blij ze was dat alles weer normaal leek te gaan met de Boez, toen er luid gepiep klonk vanuit de Katbladstraat. U kent het geluid van een achteruit rijdend vrachtwielhuis vast wel? Nou, dat was het dus. Alleen de Boez herkende het niet en raakte in paniek. Voordat we het wisten, was hij verdwenen, en wel zo snel dat we niet eens konden zien waar naartoe. Begon het gedonder nu weer?
We liepen met Os terug naar de Katbladstraat, na eerst de Hoftuin te hebben doorzocht.

En toen we de Poort doorkwamen, zagen we hem zitten, de Boez. Ja, hij was dus naar huis gevlucht en de bovenverdieping opgegaan, en nu zat hij daar voor het raam naar buiten te kijken. Bijna verontschuldigend, zo van: "Sorry dat ik jullie verliet, maar ik zag echt geen andere mogelijkheid...."

Boez lijkt wel een beetje een angsthaasje geworden, terwijl zijn avontuur in de Kruidentuin toch alweer enkele dagen achter ons ligt! We zullen nooit meer zo'n gebeurtenis onderschatten, want blijkbaar blijven zulke dingen best wel lang hangen, dus......
Oscar moest weer in zijn eentje buiten spelen. Maar hij heeft daarover niet gemopperd of geklaagd.