O jee, daar heb je ze weer, die redactiekatten. Vier tegelijk nog wel. En ik voelde me toch al niet zo top. Ik kan het allemaal niet aan vandaag. Heb hier geen zin in. Wil met rust gelaten worden. Wat een rotdag.
Wel, wij hadden diep medelijden met Siep; zij ging tenslotte tegen het raam opstaan en met haar poten tegen het glas krabben - dat konden we niet aanzien. We hebben dus snel onze haarfabrieken verzameld en de Kruidentuin verlaten. Gelukkig hadden de reporters niet in de gaten dat Siep in paniek was en zij liepen enthousiast achter de fotograaf aan, op weg naar een andere bestemming. Wij hopen alleen maar dat Siep daarna snel weer rustig is geworden en haar paniekaanval heeft kunnen overwinnen.
1 opmerking:
Aaaaach!
Een reactie posten