Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

zaterdag 30 oktober 2010

Bel zorgt voor onrust (2)

Wat vooraf ging:
Bel de Franskat was in de Katbladstraat op zoek naar slachtoffers (omdat hij nu eenmaal de Schrik van de Buurt - SvdB - is), Zwarte Gijs en Kaija waren reeds voor hem gevlucht maar de Boez was nog ergens daarbuiten. Omdat wij ons zorgen maakten om zijn welzijn, gingen we naar Boez op zoek. Twee haarfabrieken gingen met ons mee: Japekoppie en Oscar; de dames zagen af van een zoekpartij terwijl Bel rondliep en de buurt onveilig maakte.
Natuurlijk was Japekop erg gedreven en nam zijn taak serieus op, typisch gedrag van een echte Verkenner A. Hij was dan ook erg voorzichtig en bestudeerde elke doorgang (Steeg) zorgvuldig voordat hij erdoor liep.

En Oscar deed erg onwennig. Natuurlijk is hij eraan gewend om met de Boez op stap te zijn en onderweg te dollen. Maar dit was geen plezierrondje, en de ernst van Japekop sloeg op hem over. Bovendien moesten wij de Boez vinden nu Bel daar een partijtje gevaarlijk liep te wezen!
Wij kwamen de Franskat overigens niet tegen, maar de Boez vonden wij dus ook niet! Mevrouw Katblad riep alsmaar zijn naam, maar het zwart-witte koppie dook nergens op.


Wij liepen twee rondjes: Kruidentuin, Parallelstraat, Steeg van Storm, Katbladstraat, Hoftuin en weer Kruidentuin. Maar geen Boez te vinden. Tussendoor gingen we ook nog langs de redactie om te zien of de Boez misschien ondertussen was thuisgekomen, maar niet dus. Oscar wist het ook niet meer. Nog één keer naar de Kruidentuin dan maar? Onder het mom van: je weet maar nooit?





Wel, in de Kruidentuin zou Boez zich zeker niet ophouden want inmiddels waren daar zo'n 15-tal gemeentemannen bezig om met prikkers stukken papier uit de planten te halen en blikjes te verwijderen. Op zich een goede zaak, want wij ergerden ons al langer aan die zooi in de tuin. Doch we konden ons niet voorstellen dat de Boez daar, terwijl die mannen druk bezig waren en daarbij nogal tekeer gingen en dus behoorlijk geluid maakten, nog zou zitten. Onze jongste reporter is namelijk niet zo op vreemde mensen en bovendien heeft hij dan ook nog een sterke voorkeur voor vrouw-mensen (zij-mensen dus, heh?). Japekoppie ging direct al terug (via de Parallelstraat) naar huis; ook hij zag die mannen niet zo zitten.
Mevrouw Katblad wilde eveneens van de Kruidentuin weglopen, maar Oscar weigerde mee te gaan. Hij sprong tussen de struiken en bleef daar wat zitten zooien. Mevrouw Katblad wilde reeds Os vermanen, want zeg nou zelf, wie gaat er zitten zooien als zijn vriendje wellicht ergens in problemen verkeerde?
Wij hadden echter meer vertrouwen in de Os moeten hebben. Want wat gebeurde er? Lees gerust verder.....

De mannen met prikkers trokken zich langzaam terug uit de Kruidentuin en liepen de Katbladstraat in.
Toen opeens, vlak naast de Os en dus ook mevrouw Katblad, sprong de Boez uit de struiken tevoorschijn met een staart die het qua formaat nog zou winnen van de grootste plumeau bij Blokker te koop. Alsof de duvel hem op de hielen zat, rende Boez langs ons heen de Parallelstraat door, en in de verte zagen wij hem verdwijnen in de Steeg van Storm. Op weg naar de redactie natuurlijk, heh?
Ons kleine ventje had zich minstens een half uur verstopt tussen de struiken terwijl die mannen daar bezig waren. En daarvóór had hij zich waarschijnlijk verscholen gehouden voor de Schrik van de Buurt. Wat moest hij bang zijn geweest! De ene dreiging na de andere! Arm ventje.....
We liepen snel naar de redactie terug. Japekop zat voor het huis met een blik van "ik wist het wel", maar mevrouw Katblad was vooral benieuwd naar de emotionele toestand van de Boez, dus stapte ze snel naar binnen.

De Boez kwam van boven. Hij leek al een beetje gekalmeerd, maar niets was minder waar. Hij wilde zich beslist niet laten aaien of troosten, want de zenuwen gierden nog door zijn keel en daarom ging hij zich midden in de kamer uitgebreid en haastig zitten wassen. Oscar, die natuurlijk met ons mee naar binnen was gekomen, zag dat zijn vriendje nu eerst moest bijkomen van alle verschrikkingen en trok zich discreet terug, dat wil zeggen dat hij maar weer naar buiten ging.
Het duurde nog een tijdje voordat de Boez ook weer de straat op durfde. En wij hopen dat hij geen trauma'tje heeft opgelopen van zijn hachelijk avontuur!

2 opmerkingen:

Annemieke zei

Arme Boez! Dat is inderdaad traumatisch. Maar ik denk dat hij snel weer de oude is.

ina zei

Ach, arme Boezje.
Oscar is terecht bevorderd, dat blijkt nu meteen.