Etenstijd en vuilniszakken

Gisteravond waren wij nog laat op straat. Dat kwam doordat Cera niet voor het avondeten was thuisgekomen en wij op zoek gingen naar haar. Want wij sluiten de tent dus niet eerder tot alles binnen is heh? Juist ja.
Wel, tijdens onze zoektocht zagen wij opeens twee lichtjes bij een vuilniszak. En u raadt het vast al.

Inderdaad, het was Wamy. Zogenaamd weer sluitingen van de zakken aan het controleren, maar wij zagen heus wel dat er weer een gat in de zak was gevreten.
Iets verderop liep ook nog een zwart haarfabriekje, maar wij konden niet goed zien wie dat was. Ook tussen de vuilniszakken bezig dus.....
Wel, we hadden sowieso geen tijd om ons bezig te houden met vuilnisdieven, dus gingen we verder op zoek naar Cera. En we riepen haar naam op het Zooiplein. Nu was het een kwestie van wachten.

En ja hoor, even later verscheen de stoute meid op het garagedak. Deed ook nog alsof ze helemaal van niets wist, nooit gehoord van etenstijden of reageren op het roepen van mevrouw Katblad. Ja, nu toevallig wel maar eerder op de avond dus niet.
Wel meisje, wat dacht je ervan? Kom je nog van dat dak af of hoe zit het?

Nou, dat naar beneden komen is niet altijd even makkelijk. Je moet namelijk eerst kijken of de container er wel staat, anders is het te diep. Dan moet je je er ook nog van verzekeren dat de container niet open staat, anders spring je in de kapotte tl-buizen en ook dat is niet fijn.
Als alles met betrekking tot die container in orde is bevonden, moet je ook nog zoeken naar de perfecte plek, en dat weer in verband met de afsprong.

Ah, daar dus.
Mevrouw Katblad wacht rustig af, want de sprong vergt een goede berekening en dus concentratie, en dan ga je niet staan roepen of gillen, wel?

Maar goed, Cera kwam dus weer veilig naar beneden (met het bekende BOING-geluid toen zij op de container sprong) en even later kon de deur van de redactie op het nachtslot. Natuurlijk vonden de andere drie haarfabrieken dat ook zij nog recht hadden op een kleine versnapering voor het slapen gaan, een zogenaamde tweede ronde dus. In vredesnaam dan maar heh?
En nou nog dat gedonder met die klok a.s. weekend. Hoe zullen we dat nu deze keer weer aanpakken? Want mevrouw Katblad is toch echt niet van plan om om 6 uur op te staan! Stel je voor....