Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

donderdag 21 oktober 2010

Serieuze reporters

Nu het toch echt herfst is met het bijbehorende, wisselvallige weer, merken we wie eigenlijk, als het erop aankomt, de meest serieuze reporters van ons Katblad zijn. De haarfabrieken dus die niet bang zijn voor een buitje en niet alleen maar binnen blijven zitten als het boos en bar is daarbuiten.
Na de zoveelste stevige bui gingen wij op stap. De enigen die het risico wilden lopen geplens op hun kop te krijgen, waren Cera en Oscar.





Op onze ronde kwamen we in de Kruidentuin, en de beide stoere reporters begonnen gelijk het centrum te inspecteren. Ja, wat nattig was het wel, maar daardoor ook weer heerlijk groen. Cera ging op de uitkijk staan terwijl Os tussen de planten naar bijzonderheden zocht.







Precies in het midden van de tuin zat nog een andere kat. Goeie schutkleuren, want ze was bijna niet zichtbaar. Inderdaad, ze, want het was Mini. Ook een stoere meid dus. Ze deed niets bijzonders daar bij de boom, maar hield de reporters goed in de gaten.









En de fotograaf verloor ze ook niet uit het oog, want je weet maar nooit dus.
Ja, Mini is altijd even alert en niet voor de poes. Ook zij heeft er blijkbaar geen moeite mee om naar buiten te gaan terwijl de kans op buien groot is. Ze lag daar zelfs gewoon op de natte aarde, terwijl dat toch geen pretje kan zijn.






Maar goed, Mini had dus niet veel te vertellen. Misschien was ook zij verbaasd over al het zwerfvuil in de Kruidentuin?
Er lag namelijk nogal wat! Oscar liep verbaasd van blikje naar blikje, en van de lege dozen naar proppen papier. Wat een zooi!







Wat jammer nou. En merkwaardig dat er mensen zijn die af en toe lekker genieten van het aangenaam verpozen in deze tuin, en vervolgens al hun zooi maar tussen de planten gooien terwijl er vlakbij een vuilnisbak staat......








Oscar had al snel genoeg van die troep en dook een ander deel van de tuin in. En daar vond hij iets om mee te spelen. Als u heel goed kijkt, ziet u precies in het midden van bijgaande foto een beestje zitten op een blaadje. Maar dan moet u wel heel goede ogen hebben of een gigantisch scherm.
Vergroting dan maar?






Een vlinder dus. De laatste wellicht? In elk geval zat er geen pit meer in. De vlinder deed geen pogingen  om op te vliegen maar kroop onhandig fladderend van het ene naar het andere blaadje. Eén vleugeltje zag er wat gebleekt uit. Wij denken dat het beestje aan het eind van zijn latijn was.
Nou, een makkelijke prooi dus, heh?






Oscar had maar 1 sprong nodig. Nee, een echt jacht was beslist niet noodzakelijk, maar Oscar maakte er wel een hele show van met bijpassende sprongen en een hoop misbaar. En zo kwam het dat Mini zich overeind had gehesen en naderbij was gekomen om te zien waar Oscar nu zo enthousiast mee bezig was.
Verder kunnen wij u nog mededelen dat Os de vlinder in zijn totaal opsnoepte, en daarna een hoestbui kreeg.
Vervolgens begon het weer te regenen, en omdat de fotograaf geen zin had in een natte camera, ging zij terug naar de redactie. De stoere reporters bleven nog even, en met name Oscar werd kletsnat en kwam zich later drogen bij onze cv. Cera kwam uren later pas terug; waar zij al die tijd heeft gezeten weten wij niet. En de kroeg was overigens dicht.

2 opmerkingen:

ina zei

Kijkt Mini ook wel eens niet boos?

Mevrouw Katblad zei

Daar vraagt u wat!