Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

zaterdag 30 oktober 2010

Panda over Hof is Vol

Panda:
Zo mevrouw Katblad, daar bent u dus weer eens. En nog wel met die Verkenner A van u. Nee, ik had liever niet dat hij hier was, maar erg veel kwaad doet hij ook niet, wel?








Ja, blijft netjes op de paden en wroet niet tussen mijn planten. Doet ook zijn behoefte nergens. Tenminste, dat heb ik nog nooit geconstateerd.
En toch voelt het voor mij niet goed. Zijn aanwezigheid hier dus, heh? Het is tenslotte mijn gebied hier en niet het zijne. In feite is hij dus gewoon een vreemdeling, al ken ik hem wel omdat ik hem al vaker heb gezien. En u weet bij welke partij ik ben, toch? Die van Rooie Gijs inderdaad, Hof is Vol dus. En niemand kan ontkennen dat het hier behoorlijk vol is, heh? Vijf haarfabrieken die deze tuin moeten delen! Vandaar dat er geen vreemden meer bij mogen. Ook niet op bezoek nee, want voor je het weet stelen ze hier de boel leeg of erger. Kijk, dat bedoel ik dus! Ja, draait u zich maar om dan ziet u wat ik zie.

Wel? Ziet u wat hij doet, die Japekoppie van u? Hij snuffelt aan een fietswieltas terwijl hij daar niks te maken heeft. Die tas is niet van hem dus moet hij er afblijven. Of hij had tenminste toestemming moeten vragen aan mij. Om te snuffelen, ja. Nee, die toestemming had ik natuurlijk niet gegeven.
Zo gaat dat dus met vreemdelingen. Eerst denk je dat ze geen kwaad in de zin hebben, dan staan ze opeens ongevraagd aan tassen te snuffelen. Straks sproeit hij er ook nog tegenaan en dat hebben wij zijn lucht hier hangen. Vreemdelingenlucht inderdaad. En daar krijg ik het dus op mijn zenuwen van. Snapt u het nu een beetje?
Dan lijkt het me een goed idee wanneer u uw Verkenner weer meeneemt, ons Hof uit. Voordat hij gaat sproeien, heh? Nee, het moet niet gekker worden. Veel te vol hier, ja.

Geen opmerkingen: