Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

woensdag 2 november 2011

Satéprikkers en rustig water

Wat dit is?
Wel, wij weten het ook niet precies, maar het lijkt een stukje perk waarin satéprikkers zijn gezet. Waarschijnlijk heeft een mens daar iets in de aarde gezaaid en wil zo, met die prikkers, vervelende beestjes op een afstand houden; wellicht vogels, of anders haarfabrieken en blafbeesten.
Wij merkten dit perkje trouwens op toen wij door Iwan's straat wandelden met onze reporters Oscar en de Boez.
En mevrouw Katblad waarschuwde de ventjes maar even: "Dit is auw, dus niet in gaan staan of doorheen lopen, heh?"


Doch zij sprak tot dovemansoren....
Niets was op dat moment natuurlijk interessanter dan dat perkje met prikkers, dus Os stapte er gelijk middenin en begon druk te snuffelen. Zoiets had hij namelijk nog nooit eerder gezien en dus moest en zou hij het onderzoeken....
Of hij zich bezeerde? Daar hebben wij niets van gemerkt. Maar als dat al zo was, zou de Os daar uiteraard niets van laten merken.



En toen Os klaar was met zijn inspectie, stapte vervolgens de Boez in het perkje. Wij waarschuwden nogmaals met "Auw!", maar ook de Boez trok zich daar niets van aan.

Mevrouw K. besloot verder te wandelen, en Oscar liep mee in de richting van het Gevaarlijke Water.
Ging de Boez met ons mee?
Neen.
Want toen er een man met bezem uit één van de huizen kwam, vluchtte ons klein schijtebroekje de Poort in, terug naar de Hoftuin. Ach, wij zouden hem daar later wel weer ophalen....

Het Gevaarlijke Water lag er rustig bij. Wij zagen dat het Klimtouw (reddingslijn voor te water geraakte haarfabrieken) bij de Katbladstraat weer goed was bevestigd en netjes langs de kade in het water hing, zoals de bedoeling is. Hulde voor de mensen van KUG! (Katuitdegracht dus, heh?)








Langs de gracht hield Oscar nog even stil om op zijn vriendje te wachten, maar die kwam dus niet.
Oscar had trouwens geen zin om bij het water te kijken, en dus liepen we langs het huis van Gizmo en Sonny terug naar de Katbladstraat.
(Giz en Sonny lagen niet voor het raam, dus deze keer geen foto van die twee.....)







Vlakbij de ingang van de Muizentuin zagen wij Wamy zitten. Hij had het druk met zijn toilet en geen enkele behoefte ons te begroeten.
Wij zien Wamy trouwens niet zo vaak meer; hij schijnt zo'n beetje op het balkon van Gizmo en Sonny te wonen en daar (en daarbinnen) vooral heel veel te slapen.
Binnenkort zullen wij u hier meer over vertellen.






Cera zat aan de overkant van de redactie bij de Poort op ons te wachten. We waren daar immers een half uur eerder doorheen gelopen en zij verwachtte niet anders dan dat we tenslotte ook door diezelfde Poort weer zouden wederkeren!
De Boez zat, zoals we al vermoedden, in de Hoftuin op ons te wachten; waarschijnlijk was hij daar een beetje aan het klooien geweest en had, net als Cera, verwacht dat we hem op de terugweg wel weer zouden oppikken. Eén keer roepen was voldoende; Boez kwam met een noodgang de Poort door.


Nou, nog even een paar aaien voor Cera, want daar vroeg zij om.
En toen was er koffie voor mevrouw Katblad, want dat had zij wel verdiend (vond zijzelf...).

1 opmerking:

Ma Tok zei

Ik zag pas voor het raam van het huis met de sateprikkers ervoor een klein zwart-wit katje zitten. Een nieuwe bewoner van de buurt?