Zet 'm op, Iwan!

Eindelijk zagen wij Iwan weer eens in de Hoftuin. We waren erg blij hem te zien want we hadden gehoord (uit zeer betrouwbare bron) dat hij weer naar de dierenarts moest (de al gemaakte controle-afspraak werd zelfs een week vervroegd) vanwege de steeds terugkerende pijn in zijn bek.
In verband met die ontstekingen werden al zijn kiezen al getrokken (u kunt daarover in vorige berichten over hem lezen), maar deze maatregel blijkt dus niet afdoende, evenals de antibiotica en metacam. Wat nu?

Iwan zelf weet het allemaal ook niet meer en deponeerde zijn klachten voor de voeten van mevrouw Katblad. Toen hij daarmee klaar was ging hij er even bij zitten en keek meewarig en bedroefd voor zich uit.
Mevrouw K. kon niet anders dan hem zeggen hoe vreselijk ze het allemaal voor hem vindt en dat ze hem helaas ook niet kan helpen..... Ja, misschien een paar aaien dan, als troost?
Dat vond Iwan een goed idee.
En toen merkte mevrouw K. dat hij kortgeleden een vlooienpipet in zijn nek had gekregen. Straks maar goed handen wassen, heh?

Na de aaibeurt had Iwan zin in het eten van wat gras. Hij zocht de lekkerste sprietjes uit en kauwde er vol overgave op. Met zijn tanden inderdaad, want kiezen heeft hij dus niet meer.

Daarna ging hij even lekker liggen rollen bij een lantaarnpaal. En terwijl hij dat deed, kreeg hij de Boez in de gaten.

Ja, want die lag een eindje verderop te wachten tot mevrouw K. klaar was met haar reportage over Iwan.
De Boez is een beetje bang voor Iwan. Hoe dat komt en waarom dat zo is weten wij niet. Toen de Boez nog klein was, speelde hij nog wel eens met de grote rooie, maar dat is lang geleden en dus vergeten. Tja, zo gaan die dingen, heh?
Toen de Boez zag dat Iwan naar hem keek ging hij ervandoor. Tenminste, ineens was hij weg en wij zagen hem pas weer veel later, bij de redactie.

Mevrouw K. besloot de Hoftuin te verlaten en Iwan liep met haar mee. Vlakbij de Poort kwamen we Japekoppie tegen. Ook hij voelde zich bedreigd. Toen hij namelijk Iwan zag, hield hij direct halt en begon alvast maar een partij te blazen. Iwan keek vol verbazing toe. Hij had toch helemaal geen kwaad in de zin? Nou dan!

Oscar, die ook ergens in de tuin had rondgelopen, liep voor mevrouw K. uit, Japekoppie er achteraan. Of mevrouw K. een beetje door wilde lopen? En of ze alsjeblieft die rooie niet mee wilde nemen naar de redactie?
Ja, want Iwan volgde ons namelijk.

Maar bij de Poort naar de Katbladstraat bleef Iwan zitten. Nee, hij ging niet verder mee want het was al heel wat dat hij buiten was, niet? Gezien zijn ziekte dus. En hij bleef daarom liever wat dichter in de buurt van zijn huis.
Wel, wij wensten Iwan veel beterschap toe en namen afscheid van hem.

Ondertussen hebben wij vernomen dat Iwan inderdaad afgelopen donderdag bij de dierenarts is geweest, en dat hij voortaan om de drie weken een prikje prednison krijgt. De metacam hielp niet en dat krijgt hij niet meer.
Het prikje prednison deed direct zijn werk, en vandaar dat Iwan dus weer eens lekker buiten was. Wij hopen dat dit, al is het een zogenaamd paardenmiddel, de oplossing is voor Iwan's problemen. En we wensen hem beterschap toe en sterkte (ook voor zijn mensen). Zet hem op Iwan! We willen je graag nog vaak in goede gezondheid tegenkomen! En doe je de groeten aan Igor?