Zonder toestemming

Juffrouw Sokkevoet:

Zo mevrouw Katblad, aan de wandel met uw ventjes? Weet u eigenlijk wel dat u op verboden terrein bent? Nee, uzelf misschien niet maar uw haarfabrieken dus wel degelijk; ze horen niet in deze straat en hebben zelfs geen recht van overpad omdat ze daarvoor nooit mijn toestemming hebben gevraagd. Zij hebben mijn toestemming niet nodig omdat zij van de Schrijvende Pers zijn, vindt u? Ah, u bedoelt het Katblad dus. Nee, voor mij is dat geen goede reden en daarom kan ik die niet accepteren.

Ja, ik weet dat dit het wielhuis van Luna is. Niet dat het u wat aangaat, maar wij delen tegenwoordig haar Vergunning hier te mogen zitten.
Heeft u er trouwens ook nog een nieuwe rooie (Sonny - red.) bij? Oh, die is niet van u maar loopt dus gewoon met de anderen mee. Waar hij zin in heeft, heh?
Maar goed, om nog even terug te komen op de Vergunning, die delen wij dus tegenwoordig. Nee, Luna zelf weet daar niets van want dat heb ik zo bepaald en dus zal ze daar genoegen mee moeten nemen.

U vindt mij een dominante dame? Ah, u heeft gehoord dat ik Loesje regelmatig aanval! Wie zegt dat? Nee, die buurvrouw vertelt sprookjes en ik ontken dat ten stelligste. Die kleine, rooie meid loopt hier inderdaad wel eens rond en daar heb ik ook weer inderdaad ernstige bezwaren tegen, maar "aanvallen" vind ik toch echt een beetje een zwaar woord en heel sterk overdreven. Rooie plukken in door de lucht? Wel, die buurvrouw heeft dan een rijke verbeelding, zeg maar. Nee, hier distantieer ik me toch echt van.
Weet u overigens dat die zwart-witte van u zonder mijn toestemming onder mijn wielhuis zit? Jawel, ik kan het van hieraf heel goed zien. Het lijkt mij daarom het beste als we deze conversatie nu direct afsluiten en u doorwandelt met dat gespuis van u, anders sta ik niet meer voor mezelf in. Tot ziens mevrouw Katblad, en loopt u een beetje door alstublieft? Dank u.