Een hele dag is ze weggeweest, mijn mens. Jazeker, van 's ochtends tot 's middags laat. Natuurlijk stonden er wel genoeg brokjes, maar als het ritme uit de dag is en de normale handelingen in huis niet meer plaatsvinden, voel ik mij niet op mijn gemak. Helemaal uit mijn ritme inderdaad.
Zeker, ik heb het grootste deel van de dag geslapen op bed, en de anderen ook. Als ons mens weg is voelen wij er namelijk niet zoveel voor om over straat te slierten. Nee, dan wachten wij liever binnenshuis af, bewaken de tent (of in elk geval de bovenverdieping) en hopen dat alles uiteindelijk goed afloopt en snel weer normaal wordt.
Ze is nu weer thuis inderdaad, maar ik ben nog steeds van slag. Waarom? Als zij er niet is, kan ik mijn gebruikelijke dingentjes ook niet doen. Wat die dingen zijn? Wel, bijvoorbeeld over en op het toetsenbord lopen, de inhoud van haar waterglas controleren, meehelpen met het doornemen van de krant en meer van dat soort belangrijke zaken. Ja, daarbij hoort natuurlijk ook af en toe het afdwingen van een aai, maar dat spreekt voor zich.
Een verloren dag was het, zo voel ik dat tenminste. Maar het is goed dat ze weer thuis is en alles weer normaal verloopt. Al blijf ik nog even flink chagrijnig doen opdat zij weet dat ze dit niet weer moet flikken, een hele dag op stap gaan. Snapt u wat ik bedoel? Mooi.
3 opmerkingen:
Ik ben het helemaal met u eens, mevrouw Troy: wij mensen moesten ook een dag zonder katbladnieuws overleven; dat lukte maar net. Dus mevrouw K., niet meer doen, he?
Wat zei u, mevrouw Troy!? Een glas water controleren??? Sinds wanneer heet dat water? Mevrouw K. weet toch wel de volgende wijsheid: Een les die ons de zondvloed biedt, de waterdrinkers deugen niet!
Mvgr
Hans
En:
Wie niet voldoende water drinkt,
krijgt vieze urine die stinkt!
Nu u weer, meneer Hans!
Een reactie posten