Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

zaterdag 12 november 2011

Nieuw kleedje voor de Os

Oscar heeft een nieuw dekentje gekregen. Ja, gekocht bij de Action, kostte geen drol (zo zegt men dat toch tegenwoordig?) is erg zacht en past qua kleur goed bij de bank.
Waarom hij een nieuw dekentje heeft gekregen?
Wel, het vorige (waar hij erg graag op lag) was veel te groot (2 meter bij 1.50) en een beetje lastig te wassen, vond mevrouw Katblad. Bovendien zag je daar alle haren van de Os zo duidelijk op, en dat stond haar ook niet aan.


Het enige nadeel van dit witte kleedje is dat je hierop nu weer die graszaadjes en aardeklontjes duidelijker op waarneemt, maar voordeel is dan weer dat  je eveneens direct ziet wanneer er (per ongeluk natuurlijk) eventueel enkele vlooienpoepjes op liggen, wat betekent dat het pipetje is uitgewerkt en we weer aan de slag moeten met onze 5 haarfabrieken.... Maar dat terzijde.
Oscar vond aanvankelijk dat nieuwe kleedje helemaal niks, hij weigerde zelfs het in gebruik te nemen. Jawel, hij snuffelde er een keer aan, keek mevrouw K. vervolgens verwijtend aan en vertrok naar buiten. De straat weer op inderdaad, terwijl het allang bedtijd was. Daarna kwam hij af en toe kijken, zag dan dat het witte kleedje er nog steeds lag en maakte direct rechtsomkeer. Tot wij het oude kleed weer op de bank hadden teruggelegd, toen bleef hij pas weer. Chantage? Inderdaad. Slimme jongen? Ook helemaal waar. Maar mevrouw K. was ook slim.

Zij legde het witte kleedje onder het bruine. Ja, op die manier lag Os erbij als een soort prinsje op de erwt, dat geven wij direct toe maar het was ook best wel een grappig gezicht.  Daarna vouwde mevrouw K. een smalle strook van het nieuwe kleedje over het oude heen, elke dag wat meer, totdat het witte kleedje helemaal bovenop lag. En Os trapte erin (ook letterlijk dus, want hij is dol op trappelen).
Zo had witte kleedje langzaam de geur gekregen van het bruine, en Os'eigen geur natuurlijk, dus nu deugde het en konden wij de stapel halveren door het oude kleed te verwijderen.
Oscar heeft nu het nieuwe kleedje helemaal geaccepteerd en slaapt zich af en toe te pletter. Ook dat is leuk om naar te kijken, want Os droomt vaak en heftig. Hij slaat daarbij met zijn poten in het rond en gromt, grauwt en kreunt daar ook nog eens heftig bij.
Voor de foto is het kleedje minder geschikt, zoals u kunt zien. Oscar komt er niet zo mooi op uit, zeg maar.  Maar de voordelen zijn nu eenmaal groter en belangrijker. Wij hebben overigens gelukkig nog geen vlooienpoepjes op het kleedje waargenomen....

2 opmerkingen:

Ma Tok zei

Een bijkomend voordeel voor Oscar is dat je, door de schutkleur die hij nu heeft op het kleedje, niet meer kunt zien dat hij een beetje een buikje heeft.

Annemieke zei

Wat een briljant idee om Oscar te laten wennen aan het nieuwe dekentje.