Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

maandag 14 november 2011

Gevechten en misverstanden

Ja hoor, het was weer zover: Wamy was de keuken van de redactie binnengedrongen en zat in grote haast hele happen brokjes weg te werken (zeker een stuk of zeven tegelijk), en maakte er zodoende weer eens een zooitje van (waarmee wij bedoelen dat de brokjes in het rond vlogen).

Mevrouw K. begon direct naar Wamy te roepen dat hij moest wegwezen, door haar hoge, harde gegil werden vervolgens haar eigen haarfabrieken gewaarschuwd en die stroomden dan ook toe.











Maar hun timing was niet zo best en daarnaast kozen zij ook nog eens de verkeerde positie uit; op deze manier kregen wij de Wams zeker niet de tent uit!
Japekoppie en de Boez liepen namelijk bij onze schuifdeur heen en weer, dus die weg was voor Wamy afgesloten.
Mevrouw K. kwam bnbnjhv (tekstcorrectie door mevrouw Troy - red.) vanuit de keuken, had gedacht Wamy door het kattenluik naar buiten te jagen, maar dat kon dus nu niet meer doorgaan.



Arme Wammes zat nu volkomen in de knel en wist niet meer wat te doen.
Sonny zou in dit geval gewoon onder de bank zijn gekropen, maar de Wams kwam niet op dat idee en wachtte het pak slaag (wat hij nu sowieso zou krijgen) angstig af.
Mevrouw K. besloot in te grijpen.







Zij kwam op het idee om het Poezenloket te openen zodat de Wams daar doorheen kon vluchten, zonder klauwschade op te lopen, zeg maar. Doch het Poezenloket bleek bij nader inzien geen optie omdat de Os daar op wacht zat, en we kunnen rustig stellen dat hij niet van plan was om Wamy een vrije doortocht te geven.







De Boez zat nog steeds bij de deur en keek zoals wij hem weinig zien kijken, tegelijkertijd boos, vijandig en bovendien erg gemeen. Hij was eveneens vastbesloten Wamy op zijn nummer te zetten.
Wij kregen zowaar ernstig medelijden met de kleine Wams!
En waar was Japekoppie ondertussen gebleven?
















Hij hield de wacht bij het kattenluikje. Zo kon de Wams daar natuurlijk niet door, als hij al langs de Boez zou kunnen komen.
De situatie was zeer precair en mevrouw K. moest nu echt met een ander plan komen!
Helaas, haar nadenken over een oplossing duurde te lang. Boez had niet kunnen wachten en dook plots bovenop de arme Wamy. Grote plukken wit-grijs haar vlogen in het rond en mevrouw K. bedacht dat ze vlak daarvoor dus helemaal voor niets had gestofzuigd, maar dat was natuurlijk een zeer niet-ter-zake-doende gedachte. En nog kinderachtig ook.
Ze (mevr. K.) greep vervolgens alsnog een klein beetje in door Japekoppie bij het luikje weg te sturen. Dat was een goed idee want de Wams dook gelijk langs ons naar buiten toe. De Boez vloog woedend de trap op naar boven, maar waarom hij dat deed weten we niet.
En toen gebeurde er nog iets wat wij niet hadden verwacht.vgnmnh (wederom tekstcorrectie door T. Troy - red.)


De Os had waarschijnlijk de snelle uittocht van Wamy gemist, en kwam met grote snelheid en kracht door het luikje naar binnen. Kaboem inderdaad.
Hij verwachtte in ons halletje Wamy aan te treffen en haalde dus maar eens flink uit, doch had te laat in de gaten dat het Japekoppie was die daar nog zat, en niet de Wams. Misverstandje! Japekop kreeg een knal voor zijn kop en wist niet waarom. Hij schreeuwde van schrik en om het onrecht dat hem werd aangedaan, rende ook de trap op, kwam daar halverwege de Boez tegen en derhalve maakten we nog een onaangename schermutseling mee (grauwen en grommen), waarbij gelukkig net niet één van de twee naar beneden stortte.
Gelukkig waren onze dames-haarfabrieken (mevrouw Troy en Cera) niet getuige van deze ongein, en na een half uurtje was de rust in huis weer aardig teruggekeerd. Wamy bleef overigens de rest van de dag een flink eind uit de buurt van de redactie.

2 opmerkingen:

Annemieke zei

Wat een consternatie!

katja zei

Arme Wamy, als een rat in de val...

En wat een toestanden, Oscar die Japekoppie per abuis slaat, sjongejonge !
Ik vind Boez trouwens op die foto helemaal niet gemeen kijken :-)
En waarom bemoeide T. Troy zich zo met de inhoud van dit bericht als ze niet eens wist waarover het ging ?