Verder zeggen wij niets.....

Gisteren kwam Bollewangen weer onze straat in, maar hij had deze keer geen haast. Nee, want hij kwam Gizmo en Sonny tegen, en die vond hij beide reuze interessant.
De kennismaking met Gizmo echter verliep niet zo prettig. Weliswaar kwamen de neuzen even dicht bij elkaar, maar beide haarfabrieken besloten dat een verdere kennismaking geen zin had. Nee, integendeel, want Gizmo blies naar Bollewangen (alias Pincho) en trachtte hem een mep te verkopen, maar Bw mepte zo snel terug dat Gizmo eieren voor haar geld koos.

Oscar had het allemaal gezien en wilde verhaal gaan halen bij de (half-)zwerver. Immers, Gizmo is een goede vriendin van Os en voor goeie vrienden moet je altijd opkomen. Ja, altijd, behalve natuurlijk als de betreffende vijand gevaarlijk is en groter en sterker dan jij, heh? Bollewangen haalde namelijk nogal bruut uit naar Oscar, dus zag Os van zijn eerdere voornemen af....
Groot gelijk Os, je kunt ook al te galant zijn en hoeft niet te overdrijven; Gizmo zal het je niet kwalijk nemen als je een stapje terug doet voor Bw!

Vervolgens richtte Bw zijn aandacht op Sonny Boy, die al eerder door de hitsige kater was gevolgd en daarom op een tafel was gesprongen.

Sonny snapte helemaal niks van de bijzondere aandacht die Bw voor hem had, maar was toch wel zo nieuwsgierig naar de niet-gecastreerde soortgenoot dat hij toch besloot in de buurt te blijven en de halfwilde kater te bestuderen.
Ziet u het verschil tussen deze foto en de vorige? Wat wij daarmee bedoelen? Wel, dat kunt u zelf best wel verzinnen en meer willen wij hierover niet kwijt (op dit moment althans).

Bollewangen (alias Pincho dus) moest uiteraard wel ook het gebied achter zich goed in de gaten houden, want er waren ondertussen zoveel belangstellenden opgedoken dat hij daar erg onrustig van werd. Ja, het leek wel één grote familie die er om hem heen zat en liep, en waarschijnlijk waren ze allemaal nog vijanden van hem ook.
Nee, ook bij deze foto zeggen wij verder niets over het uiterlijk van de ongeholpen, arme sloeber.

Het mens van Giz en Sonny (ja, ook zij was aanwezig) had Bw nog niet eerder ontmoet en liep over van medelijden met de half-zwerver. Ze vroeg om wat eten voor de verwaarloosde kater en natuurlijk wilden wij dat wel beschikbaar stellen. Mevrouw Katblad had al eens eerder gepoogd Bw te verwennen met een bakje voer, maar toen had hij blijkbaar niet zoveel trek want hij had het eten geweigerd. Deze keer echter viel hij direct op de Gourmet aan en werkte het in korte tijd weg.

Miss Giz durfde niet meer dichtbij Bw te komen, maar nieuwsgierig als ze was keek ze wel toe hoe de kater met grote happen de Gourmet burgemeester maakte.
Bw stopte af en toe met eten omdat er nog iemand (die hij in de gaten moest houden) zat toe te kijken.

Oscar inderdaad, die zich afvroeg waarom deze engerd wel Gourmet had gekregen terwijl hem altijd de deur wordt gewezen als de redactiekatten hun mousse krijgen. Maar misschien zou Bw wel wat voor hem overlaten?
Mooi niet dus, want Bw had heel erge honger.

Toen het bakje leeg was, ging Bw zo snel mogelijk weer achter Sonny aan. Die dacht zich mooi verstopt te hebben maar Bw is niet op zijn achterkop gevallen (wel geslagen maar dat is wat anders) en had hem zo weer in de smiezen.
Hoewel, wij dachten toch echt dat Sonny Boy een jongetje was (zijn naam zegt het immers al) maar Bw denkt daar duidelijk anders over.

Gelukkig kwam Japekoppie de wanhopig kijkende Sonny een pootje helpen. Tenminste, dat was hij van plan. Maar toen hij de lucht van de halfwilde kater had opgesnoven, bedacht hij zich en trok zich terug. Arme Sonny. Wat nu?

Wel, Sonny vluchtte naar een wielhuis aan de overkant (vast en zeker met de bedoeling om daar onder te kruipen - en waar Gizmo trouwens al eerder naartoe gevlucht was) maar Bw raakte wat in de war door de Miss, die hem probeerde af te leiden door  een sprintje de andere richting uit.
Het is een wonder dat Bw niet duizelig werd van al die haarfabrieken die van hot naar her vlogen!

Ja, want ook Cera en de Boez liepen nog ergens rond (maar hielden wat meer afstand van Bw), en mevrouw Troy zat in de buurt van het Poezenloket omdat zij Wamy in de gaten moest houden; hij zou natuurlijk best op het idee kunnen komen om van de gelegenheid gebruik te maken en de voerbakjes in de keuken van de redactie te plunderen.
Nee, Wamy had geen enkele belangstelling voor de grote, rode kater, maar dus wel voor luxe brokken van de dierenarts! Ja, je moet maar weten waar je prioriteiten liggen, heh?

Wel, het mens van Giz en Son vond het tijd om haar haarfabriekjes terug naar huis te brengen, en toen zij hen een snoepje beloofde bij thuiskomst, liepen ze braaf met hun mens mee.
En wat deed Bw? Die liep wat minder braaf achter het stel aan, want hij had blijkbaar nog steeds niet genoeg van het kleine, rooie katertje Sonny Boy.
De redactie was dus mooi van Bw af (klinkt niet aardig, maar goed) en de rust keerde weer terug in de Katbladstraat. Tenminste, zo leek het eerst.

Maar om een nog veel langer verhaal kort te maken:
Wamy kreeg uiteindelijk toch nog wat (goedkope) brokken in een plastic bakje (maar wel buiten dus) en de redactiekatten waren het niet eens met deze gang van zaken en Bw was helemaal tot de voordeur met Sonny meegelopen en keerde later gedesillusioneerd weer terug bij de redactie waar hij nog een partijtje lastig zat te wezen.

Japekoppie heeft nog gepoogd Bw de straat uit de krijgen maar faalde jammerlijk.
En tenslotte heeft mevrouw Katblad de reporters naar binnen geloodst om van het gezeur met de ongecastreerde kater af te zijn.
De reporters waren het met deze gang van zaken wel eens en hebben braaf hun avondmaal genuttigd.