Zoenoffer

Ach mevrouw Troy, wat heeft u daar? Een mooie vlinder! Wel een beetje beschadigd, heh?

Ja, weliswaar flink beschadigd maar de vlinder fladdert nog wel, al komt hij beslist niet meer de lucht in. Nee, hij fladdert over de vloer en draait er rondjes, maar dat maakt mevrouw Troy helemaal niets uit. Zij heeft haar prooi en dat op zich is al iets om heel blij mee te zijn. Ja, mevrouw Troy is erg in haar nopjes met dit fantastische cadeau.
Cadeau? Hoezo dat?

Wel, de Boez heeft de vlinder eigenlijk gevangen. Buiten inderdaad, want binnen houden wij geen vlinders en ze kijken wel uit om uit eigen beweging door het raam te komen.
Jawel, de Boez heeft direct na binnenkomst zijn prooi aan mevrouw Troy geschonken. Nee, dit is geen sprookje want we hebben het zelf zien gebeuren.

Mevrouw Troy zat wat te mijmeren op het vloerkleed bij de salontafel toen de Boez door het Poezenloket sprong met de vlinder tussen zijn lippen.
Boez keek om zich heen, zag mevrouw Troy zitten, liep naar haar toe en presenteerde haar zijn vangst. Ja, hij deponeerde het fladderende beestje vlak voor haar neus en deed toen een paar stappen achteruit. Nou, duidelijker kan toch niet heh?

Mevrouw Troy nam vervolgens dit zoenoffer enigszins wijfelend in ontvangst. Was dit vlindertje echt voor haar? Immers, de Boez had haar een uurtje terug nog zitten pesten. De trap op gejaagd enzo. En toen was zij nog zo ontzettend boos op hem geworden. En verdrietig was ze ook geweest inderdaad, want dat dit haar nu nog allemaal moest overkomen op haar oude dag?!
Nu kwam de Boez het dus met haar goedmaken, zo leek het. Zou zij dit zoenoffer accepteren? Even twijfelde ze, maar vervolgens kon ze het niet weerstaan en mepte voorzichtig naar haar presentje. En dat presentje reageerde door druk rondjes op de vloer te gaan fladderen, dus werd het zo nog spannender voor mevrouw Troy.

De oude dame speelde een poosje met de vlinder, en toen het beestje tenslotte stopte met fladderen over de vloer, tikte zij het langzaam terug in de richting van de Boez.
De Boez kroop vervolgens wat dichterbij, en samen bleven ze nog een poosje kijken naar het zoenoffer dat nooit meer zou gaan fladderen.
Toen was het klaar.
De Boez sprong plotseling op en verdween weer naar buiten. En mevrouw Troy begon aan een grondige wasbeurt.
Mevrouw Katblad veegde de vlinder op en zuchtte erbij. Ja, hier was inderdaad iets mooi's gebeurd, maar ach, die arme vlinder heh? Ach ja......