Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

donderdag 23 september 2010

Alles behalve welkom

In de Hoftuin zat Panda de wacht te houden. Want vandaag had hij het weer eens in zijn kop gehaald dat er geen vreemdelingen in zijn tuin mochten komen, en daar hoort dan natuurlijk een bepaalde houding bij, heh? En een bepaalde blik ook, ja, om de vijandige uitstraling helemaal compleet te maken.
Wel, Panda zag er dus zeer onverzettelijk uit, en dat had zo zijn effect.






Want Os, die met de fotograaf was meegegaan de Hoftuin in, voelde zich alles behalve welkom. Hij was tussen de planten gaan zitten zodra hij de stekende blikken van Panda in zijn rug had gevoeld, en daarbij zijn oren naar achteren gevouwen. En wij hoeven u niet uit te leggen wat dat betekent, heh?
Ja, Os zat daar als een zoutpilaar en durfde niet meer voor- of achteruit. Tja, wat nu Os?






(Panda links, Oscar rechts, Boez rechtsachter.)

Wel, de Boez, die al naar de trap was gelopen, keerde terug om te kijken waar zijn vriendje bleef. Want de Boez is weliswaar geen held, maar had Panda dus wel netjes ontweken en was via een andere kant doorgelopen.
Maar nu kwam hij dus terug.







Tot overmaat van ramp was Harremans, de broer van Panda, ook zijn huis uit gekomen, en wij weten dat ook hij niet erg gesteld is op vreemdelingen. Doch Har was blijkbaar nog niet helemaal wakker en dus ook nog niet gevaarlijk. Hij bleef een beetje appelig voor de deur om zich heen zitten kijken. Gelukkig maar voor de Os, want die had het al moeilijk genoeg zonder Harremans!






De Boez ging naar zijn vriendje toe om te vragen waarom hij daar nou zo als een zoutpilaar bleef zitten, maar Os reageerde niet op hem. Hij leek wel gevangen te zitten in de blikken van Panda, die trouwens ook niet van zijn luie achterste afkwam.



Nou Boez, dit kan nog wel een tijdje duren, heh? Nee, de fotograaf snapt er ook geen jota van. Zullen we er ook maar even rustig bij gaan zitten? Flinke aaibeurt tijdens het wachten?
Wel, zo gezegd zo gedaan, en het duurde gelukkig niet zo lang meer; Os kon zich na een minuut of 10 uiteindelijk toch losrukken van Panda. En toen hebben we de tuin maar verlaten....

Geen opmerkingen: