Een hoop gemist

Oscar zat al vroeg vanochtend op ons te wachten want hij wilde graag een rondje lopen met de fotograaf. Ja, ook met de Boez natuurlijk, maar die was om de één of andere reden weer terug naar bed gegaan. Wel, hij had even een paar keer zijn kop uit het kattenluik gestoken, dat wel, maar hij vond het te nat, denken we. In elk geval wilde Boez dus niet met ons mee, ondanks ons meerdere malen aandringen.
Echter, toen Cera de voordeur hoorde dichtslaan, kwam zij wel bliksemsnel naar buiten om ons te vergezellen. Nee, Cera vindt het niet zo erg om in een beetje regen te lopen, net als de Os dus.

Nou, regenen deed het trouwens niet eens. Nee, er was wel mist, en er druppelde het één en ander uit de bomen. Zo erg zelfs, dat wij op sommige punten de camera even moesten opbergen.
En natuurlijk waren er geen andere haarfabrieken op straat te bekennen! Allemaal luie donders, inderdaad.....
Kom op Os en Cera, we gaan eens in de Kruidentuin kijken!

Ach, nog een vroege vogel! En zo te zien aardig in de rui en nog nat ook. Het zou toch geen ziek vliegbeestje zijn trouwens? Nee, want dan zouden er vanaf nu vreselijke dingen kunnen gaan gebeuren! We keken om ons heen; waar waren onze haarfabrieken? Cera was een eind verderop, maar Os had de vogel ook zien zitten. Nou, daar had je het gedonder in de glazen al. Os sloop naderbij.

Gelukkig, mis poes! Ja, Os was net te laat en de merel (?) vloog op. De fotograaf natuurlijk blij, want die houdt niet van dat bloederige gedoe.
Os was minder blij, of noem het maar teleurgesteld. We moeten er wel bij zeggen dat het zijn eigen schuld was dat de merel kon ontsnappen, want hij was gewoon niet snel genoeg en maakte te veel geluid (geritsel). Of misschien had hij wel helemaal geen zin gehad in een serieuze jacht en deed hij een beetje alsof, dat kan natuurlijk ook.

Omdat er verder helemaal niks te beleven viel in de Kruidentuin, het er behoorlijk nat was en vol met webben hing, gingen wij de Parallelstraat in. Wellicht zouden we hier nog wat leuke, jonge haarfabriekjes tegenkomen? Ja, zoals Wamy, Mini of Monster bijvoorbeeld?
Nou, nee dus. Allemaal nog op bed, naast hun mensen, schatten we zo in. Maar eigenlijk gaven we ze geen ongelijk. Toen we van de redactie vertrokken, gaf de buitenthermometer nog geen 10 graden aan en de fotograaf had er al direct spijt van geen wintertrui te hebben aangetrokken. Zo Cera, wat zie je daar? Niks bijzonders zeker? Dan lopen we snel door! Bij het Gevaarlijke Water was het even schrikken want er kwam een loslopend blafbeest voorbij. Cera dook direct onder een wielhuis en Os besloot een aardig eindje terug te lopen in de richting van de Steeg van Storm. Maar tenslotte konden we toch allemaal de hoek om gaan en de Katbladstraat inlopen.

De mist leek langzaam op te trekken, en in de verte zagen wij Lima de straat oversteken. Hij kwam van het Zooiplein en was nu op weg naar huis.
De druppels vielen nu in dichte wolken uit de bomen, en dus moesten we de camera in de jaszak houden. Fijn dat de fotograaf een regenjack aanhad, maar Os en Cera werden behoorlijk nat en besloten om met de fotograaf mee naar binnen te gaan.
En daar kwam Boez met slaapoogjes de trap af.
Zo Knul, je hebt een hoop gemist! Ja, een vliegbeest en een blafbeest! En een hoop nattigheid ook ja, daar heb je gelijk in...

Einde.