De Musketiers (deel 2, slot)

We waren dus onder de tafel gebleven, waar Os en Bel tegenover elkaar zaten, met daar vlakbij Japekoppie. Ja, u ziet Bel dus in de richting van Japekop kijken en waarschijnlijk vindt hij het erg oneerlijk dat het nu twee tegen één is, maar wij vinden dat stiekem net goed. Maar dat mogen wij natuurlijk niet hardop uitspreken, heh? Nee, en daarom doen we dat ook niet.

In elk geval is het nu stil onder die tafel. Os is gestopt met grommen en Bel zit niet meer te loeien. Ja, lekker rustig dus maar ook wel wat saai....

De Boez, onze grote held op sokken, ligt een heel eind verderop te wachten op een goede afloop. Boez, je bent een kakkerd! Het is wel je vriendje die hier zit hoor, en een vriend behoor je altijd te steunen, door dik en door dun!
Maar goed, Boez is dus verder niet erg interessant in deze fase van het verhaal, dus laten we maar gauw weer gaan kijken naar het strijdtoneel.

Ach, er is nog een toeschouwer! Het is Lima, de huisgenoot van Oscar. En hij zit natuurlijk stilletjes te hopen dat Os weer de aanval in zal zetten en Bel een enorm pak slaag zal geven, want ook Lima is regelmatig het slachtoffer van de Franskat en is reeds menig keer door hem in elkaar geslagen. Ja, arme Lima inderdaad, en natuurlijk wil hij graag wraak.
Nou Os, komt er nog wat van?

Nee hoor, want terwijl wij in de rondte keken, is Bel er stilletjes vandoor gegaan. Het conflict is niet opgelost, maar Bel herinnerde zich waarschijnlijk opeens een belangrijke afspraak en is opgestapt. Wij lopen dan maar naar het Zooiplein om daar even tot rust te kunnen komen, maar Os blijft bij zijn huis zitten. Ja, voor het geval Bel misschien nog terugkomt, heh? Maar ach, wat was hij graag met ons meegegaan! Ja, dat kunnen we zien aan de manier waarop hij vanaf de overkant van de straat ons na zit te kijken......

Japekoppie begint gelijk met wat snuffelwerk, en de Boez (ja, helemaal naar ons toegekomen!) doet hetzelfde. De schrik zit er nog wel een beetje in en daarom zijn ze erg op hun hoede en lopen ze langzaam en voorzichtig.

Boez kijkt zelfs regelmatig op om de straat in de gaten te houden, want je weet maar nooit heh?

Nee, inderdaad, je weet het maar nooit. En daarom moet je niet in één richting kijken maar goed om je heen, Boez! Het gevaar komt namelijk altijd van een kant waar je het niet verwacht!

Zoals nu dus, heh?
Ja, want daar is de Franskat weer. Heel stiekem komt hij achter het hek langs het Zooiplein op. Van rustig zooien zal nu zeker niets meer terecht komen, dus de fotograaf roept de haarfabrieken en kondigt aan naar huis te gaan. Nou, dan gaan ze graag mee; daar hoeven ze geen moment over na te denken!

Zonder vachtscheuren komen we aan bij de redactie, waar we worden opgewacht door onze receptioniste mevrouw Troy. (Cera was overigens weer eens naar de Kroeg dachten we, maar even later zou blijken dat ze gewoon een dutje lag te doen op het grote bed.)
Nou jongens, lekker naar binnen dan maar? Wel, de oudjes hadden daar wel oren naar, maar de Boez besloot anders. Waarom vraagt u misschien?

Wel, daarom! Ja, onze held "BIG OS" dook op bij de voeten van mevrouw Katblad en draaide alsmaar rondjes om haar schoenen en benen, en deelde zo een hele serie kopjes uit. En toen mevrouw K. dus naar binnen ging, moesten de vriendjes natuurlijk weer gaan rollebollen en buitelen enzo. Ja, want binnenzitten is voor oudjes, en niet voor de jonkies heh? Behalve als het regent natuurlijk, maar daar was gelukkig nu geen sprake van.... Einde verhaal!