Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

maandag 24 oktober 2011

Geen geschikte snack

Mevrouw Troy heeft afgelopen weekend een stukje vis gestolen van een buurvrouw. Nu moeten we daar wel bij vermelden dat het stukje (kibbeling) uit de verpakking was gegleden en op straat terecht gekomen, dus eigenlijk zou je kunnen stellen dat T.T. de vis had "gevonden", en dat stelt het geheel dan weer even in een heel ander daglicht.
Afijn, net op het moment dat mevrouw T. opgewonden bezig was te bekijken hoe zij het stukje vis het beste mee naar huis kon vervoeren, kwam Loesje haar huis uit en zette een dusdanige keel op dat onze oude dame verschrikt de poten nam met achterlating van het lekkers.
Het mens van Loes vond dat zo sneu, dat ze mevrouw T. het stukje vis achterna bracht, en zo kwam het dat mevrouw Katblad het in ontvangst mocht nemen en het in kleinere (hapklare) stukjes in de keuken van de redactie serveerde.
Hiernaast ziet u mevrouw T. van de vloer eten (is lekkerder dan uit een voerbakje namelijk) en Cera komt kijken of er ook nog wat voor haar te halen valt.

De Boez was op het aanrecht geklommen en deed net of hij geen belangstelling had voor de kibbeling, maar ondertussen hield hij de twee dames wel in de gaten natuurlijk.










Wel, mevrouw Troy had al heel wat fliebers op de vloer gedeponeerd terwijl Cera braaf toekeek en haar kans afwachtte.
Nee, van mevrouw Troy jatten zou Cera nooit doen omdat dat hele nare gevolgen voor haar kan hebben (u kunt zelf wel verzinnen wat wij daarmee bedoelen.....).







De Boez kon niet langer doen alsof de vis hem koud liet. Wij denken dat de geur van de kibbeling dusdanig in zijn neusje kriebelde dat hij zo langzamerhand best een beetje trek had gekregen....














Toen mevrouw Troy had besloten dat zij genoeg hapjes had genomen (vond mevrouw K. eigenlijk ook wel), liet zij het bakje in de steek en kon Cera eindelijk haar gang gaan. De Boez was van het aanrecht gesprongen en kwam voorzichtig naderbij. Echter (typisch weer de Boez), vlakbij Cera gekomen maakte hij opeens een raar sprongetje en spurtte vervolgens het huis uit, naar buiten dus. Vraag ons niet waarom.

Het leek erop dat Cera het hele bakje wilde gaan ledigen, maar dat vond mevrouw K. geen goed idee. Nee, de vis zou niet slecht voor Cera zijn, maar dat dikke, kruidige korstje kon niet echt gezond zijn, heh? Dus helaas, wij moesten haar smulpartij afbreken.....





Mevrouw Troy had gezien hoe wij het bakje met het restant op het aanrecht hadden gezet en hoe Cera de vloer in de keuken controleerde op kruimels. Zij onderbrak even haar geslobber uit de waterbak, maar vervolgens bevestigde zij ons vermoeden over "zout en kruidig" en dook opnieuw met haar snuit in het verfrissende nat. Tjongejonge, wat een dorst had onze oude dame!

Nee, kibbeling is geen geschikte snack voor katten, maar eigenlijk wisten we dat best al wel....

Geen opmerkingen: