Alweer een klacht......

Wamy:
Mevrouw Katblad, doet u dat loket eens open want ik heb een klacht!
Ik ben inderdaad erg boos omdat ik onrecht ervaar en daar kan ik slecht tegen. U zegt dat het loket nooit open gaat als het regent? Zal ik dan maar door het luikje komen? Nee?

Wel, dan kom ik maar gelijk met mijn klacht op de proppen. Het gaat over die dikke half-rooie die daar op uw bank ligt. Ik meen namelijk altijd begrepen te hebben dat hij hier niet woont maar alleen maar werkt. En zo te zien werkt hij nu niet want hij ligt te snurken. Dus hoe zit dat?

Dispensatie zegt u? Wegens een ondefinieerbaar probleem bij hem thuis? En daarom mag hij hier op de bank liggen dus....
Wel, u moet weten dat ik plotseling ook van die eh..... problemen heb. Jawel, ook niet nader te benoemen, en dat uit zich bij mij dus in een vreselijke, niet te stillen honger. Wat ik daarmee wil zeggen?
Wel, ik heb dus ook genoeg redenen om dispensatie van u te ontvangen en bij u binnen te komen zonder dat ik op mijn donder krijg, heh?
U dacht van niet? Daar bent u zeker van?
Dan kom ik weer terug op datgene waarvoor ik oorspronkelijk hier ben gekomen: het indienen van een klacht dus. Kunnen we die klacht nog even uitgebreid verder bespreken op een droge plek - uw keuken bijvoorbeeld - met een kleine versnapering erbij misschien? Nee? Dan heb ik nog een tweede klacht; heeft u nog even?