Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

zaterdag 1 oktober 2011

Die zogenaamde meur....

Cera:

Ik kwam alleen maar even een paar aaien halen omdat u toch niets om handen had. U begon zo goed met mij te knuffelen, maar nu zit u aan uw hand te ruiken en trekt u een vies gezicht. Vindt u mij zo afschuwelijk? Houdt u soms niet meer van mij?







Het klopt inderdaad dat ik lekker heb liggen rollen. Ja, eerst aan de overkant tussen de bladeren, daarna nog op enkele deurmatten en dan ook nog ergens in het gras. Nee, ik weet niet wat me nu zo aantrok op die plekken, maar de meur waarover u het nu heeft en waarom u opeens uw handen wilt gaan wassen, die heb ik zelf niet echt bewust opgezocht en bovendien kunnen we discussiëren over wat dat woord "meur" precies voor u inhoudt en hoe ík dat vervolgens weer ervaar. Wij zouden dat bijvoorbeeld kunnen bespreken terwijl u gewoon nog even doorgaat met mij te knuffelen, uw handen stinken immers nu toch....


U ziet daar vanaf?
Ik moet mij eerst maar eens grondig gaan wassen, raadt u mij aan?
Wat dus net zo prettig begon, zetten wij definitief niet verder voort?
Vanwege die meur, zoals u dat noemt?

Ja ja, ik snap het en u hoeft niet zo demonstratief aan uw handen blijven ruiken. Loopt u maar gauw naar de kraan, dan zal ik ondertussen kijken wat ik aan die meur kan doen, maar ik denk niet dat ik op korte termijn daarvoor een oplossing kan vinden.
Jammer dat u niet genoeg van mij houdt om die zogenaamde meur te negeren en door te gaan met ons gezellig samenzijn.
Komt er zo nog visite trouwens? Ja? Wilt u dit - over die meur - dan alstublieft niet tegen die mensen vertellen? Nee, want anders kom ik vandaag qua aaien en knuffels niet meer aan mijn trekken, en dat zou jammer zijn, vindt u ook niet? Dreigende depressie, ja. U belooft mij de gasten niet in te lichten over eh..... u weet wel? Dank u wel voor uw medewerking mevrouw Katblad, ik reken op u.

1 opmerking:

katja zei

Ach , die arme Cera kijkt er een beetje schaapachtig bij...