Mooi meisje, weer getreiter, twijfels...

Wamy had ontdekt dat kleine Loesie voor het raam zat, en sprong bij haar in de vensterbank. En natuurlijk moest hij ook naar binnen gluren om te zien of daar nog iets interessants gaande was, maar dat ging ons verder niet aan. Wij hadden sowieso toch alleen maar oog voor dat nog zo jonge, mooie rode poesje dat zo nieuwsgierig naar buiten zat te kijken!

Het kleine meisje had veel belangstelling voor de overkant van de straat, waar Zoe dus uit haar raam hing (zie vorig bericht) en Os nog steeds bovenop het wielhuis van mevrouw Katblad zat (ook al in een eerder verslag te zien).
Wij hoorden overigens uit zeer betrouwbare bron dat Loesie voorlopig nog niet naar buiten mag. Nee, natuurlijk niet, stel je voor! Ze is nog zo ietepetieterig! En bovendien nog niet oud genoeg uiteraard. Maar het is wel fijn dat wij zo af en toe toch wat van haar te zien krijgen en dat haar mens regelmatig de ramen zeemt (erg belangrijk)!

Wamy was blijkbaar klaar met naar binnen gluren. Tja, drie blafbeestjes zien rondscharrelen, daar heb je niks aan. En op straat was er genoeg te bekijken. Loesie trok zich niks aan van Wamy en keek onverstoord langs hem heen.

Ah, nu snappen we waarom Loesie die kant uit keek, want behalve Os en Zoe was ook ons mooie ventje in zicht gekomen. Hij was op zijn beurt weer erg gecharmeerd van Loesie's knappe en jonge verschijning! Hoe wij dat weten? Wel, u denkt toch zeker niet dat Boez nou zo geïnteresseerd naar Wamy zat te staren, wel? Daarom.... En het kon niet anders dan dat Loesie graag naar de Boez keek, want hij is immers ook knap, en verder nog stoer ook en hij heeft bovendien een zeer fraaie vacht. Dat zegt mevrouw Katblad tenminste, en die heeft best wel vaak gelijk (vindt ze zelf....).

Het was alleen erg vervelend dat mevrouw K. nu (met haar Boezelmannetje voor de lens) even niet de andere haarfabrieken in de gaten hield.
Zoe dus wel, zij zag het gebeuren. En ze zorgde er heus wel voor dat ze niets van het spektakel zou hoeven missen!
Zullen we dan ook maar gaan kijken naar wat zich daar afspeelde?

Wel, Os was van het wielhuis afgesprongen. Dat moest haast wel want anders had Wamy hem niet in de smiezen gekregen. Wij denken achteraf dat Os, blij verrast dat zijn vriendje weer tevoorschijn was gekomen, naar de Boez toe was gelopen om hem te begroeten, en dat Wamy zijn kans schoon had gezien.
Maar helemaal zeker weten we dat niet want mevrouw Katblad had dus niet goed opgelet en de fotograaf derhalve ook niet.
In elk geval begon het circus weer helemaal opnieuw, maar dat kunt u zelf ook constateren als u bijgaande foto bekijkt. Het plaatje is inderdaad niet zo scherp, maar dat komt door de grote snelheid van de twee haarfabrieken.

Os sprintte in de richting van ons wielhuis met Wamy achter zich aan, toen opeens het raam van Zoe werd dichtgeschoven. En Zoe was natuurlijk niet door haar mens buitengesloten maar zat nu gewoon weer lekker binnen, dus daarmee ook buiten het bereik van Wamy. Wamy had de Os laten schieten om te controleren of het raam van Zoe nu echt dicht zat, want hij had nog geen aandacht aan haar kunnen besteden en was nu mooi te laat!

Ja Wamy, je kunt ze niet allemaal tegelijk pesten, heh? Wat een pech nu! Sta je nu met lege klauwen, heh?
Maar Wamy zat alweer om zich heen te kijken om te kunnen beoordelen wie hij vervolgens kon gaan treiteren.
Mevrouw Katblad had er trouwens zo langzamerhand genoeg van en besloot naar de redactie terug te gaan voor een kleine opkikker in de vorm van een warme consumptie. Het getreiter van Wamy ging nog een tijdje door, dat kon zij door het raam heel goed zien; dan weer kwam Oscar langsrennen met Wamy achter zich aan, dan weer Wamy met Os op zijn hielen. En omdat dat dus nog een tijdje zo doorging, is mevrouw K. gaan twijfelen. Vindt Os het eigenlijk wel zo naar dat Wamy hem alsmaar lastig valt of geniet hij er stiekem een beetje van?
Wel staat vast dat de Boez echt geen zin had in de pesterijtjes van Wamy, want hij liep namelijk achter mevrouw Katblad aan naar binnen en heeft een tijd op de bovenverdieping zitten mokken. Oscar kwam pas toen hij behoefte had aan een paar brokjes, en dat was pas heel veel later.....