Combinatie van factoren

Niemand had zin om met mevrouw Katblad mee te gaan, behalve Os dan. Oscar wil altijd wel mee voor een rondje nieuws zoeken, al vallen de mussen van het dak, vriezen de oren zijn koppie, of verzin nog maar meer van die onaangename dingen. Zoals die vervelende windstoten van vandaag dus.

We hadden al een rondje gelopen via de Kruidentuin, de Parallelstraat, zelfs langs het gevaarlijke water en toen weer terug de Katbladstraat in, maar we konden nergens andere haarfabrieken ontdekken, er lag geen nieuws op straat en dat was zeer teleurstellend natuurlijk.
Maar we hadden nog een kans, en dat was de Hoftuin. Mevrouw Katblad wilde sowieso nog naar Iwan's straat maar de vraag was: had Os nog wel zin in nóg een klein stukje lopen in de storm?

Wel, wij weten niet of hij zin had maar hij ging in elk geval wel mee de Poort door. En voor de deur van het huis van Myo lag Harremans. Hij was erg verontwaardigd zoals u kunt zien, want ten eerste was hij buitengesloten door zijn mens, en ten tweede kon hij (Har) natuurlijk niet toestaan dat er een vreemdeling in de Hoftuin kwam. Uiteraard voelde Oscar aan dat Harremans (alias Harry) de pik op hem had, en daarom bleef hij netjes naast mevrouw Katblad lopen.

En toen zij vlakbij de balkontrap waren, kroop Os direct onder het droge, bossige gras. Inderdaad, zo was hij bijna niet zichtbaar, maar onderschat die Harry niet, heh?
Nee, want die had gezien dat Os daar ging zitten. Nu was het voor Har alleen nog maar even wachten tot mevrouw Katblad zou doorlopen, en dan zou hij de Os kunnen bespringen. Gewoon een kwestie van timing dus!

Maar Har was te laat. Want Os was direct weer achter mevrouw Katblad aangelopen toen zij de West-Poort doorging om zo in Iwan's straat te komen. Har trok nog even een sprintje, maar had toch het nakijken.
Door naar het volgende plaatje dus!

In Iwan's straat was ook niks te zien. Wel rondvliegende blaadjes, zakjes, papieren en het andere, bekende zwerfvuil. Het leek alsof hier de wind nog harder blies dan in de Katbladstraat, en Os vond dat helemaal niet prettig. Hij dacht beschutting te vinden bij een bankje, maar u ziet zelf wel dat zo'n bankje niets te bieden heeft; de wind blaast er natuurlijk gewoon doorheen.
Wel, mevrouw Katblad vond het wel gezegend. Geen haarfabrieken, Os wilde duidelijk liever naar huis en dus gingen we terug door de Poort. Tenminste, kon dat wel? Zat Harremans daar niet nog? Anders hadden we namelijk een probleem....

Maar Har zat niet meer in de Poort en dus kon Oscar snel doorlopen. Hij wilde eerst nog even opnieuw gaan schuilen tussen het gras om vandaar de tuin te kunnen overzien en ook te kunnen ontdekken waar Har was gebleven, maar in het gras zat een verrassing verstopt. Ja, het was Har, de slimmerik, die daar de Os zat op te wachten.
Oscar had het niet eens zo snel in de gaten, want Har zat daar heel stilletjes en bewoog niet. Maar nog voordat Harremans de aanval kon inzetten, was Oscar er al vandoor, terug naar de Katbladstraat.
Ging Oscar daarna met mevrouw K. mee naar de redactie? Nou, nee. Er moet daar op die redactie iets zijn voorgevallen, want Os verkoos de windstoten boven de veilige beschutting van ons huis. We kunnen alleen maar gissen naar de oorzaak. Was mevrouw Troy weer eens niet aardig geweest? Had Os ruzie gehad met zijn vriendje Boez? Gedroeg Japekoppie chagrijnig? Of was het dat mevrouw Katblad alsmaar aan het ruimen is in haar huis - de boekenkast aan het reorganiseren is en daarbij heel onrustig steeds maar de trap op-en afgaat om nu eindelijk eens die ouwe boeken in tassen af te voeren? Nee, ook dat is inderdaad niet zo gezellig, en Os komt liefst niet binnen bij ons als er van alles gaande is. Maar misschien was het wel een combinatie van factoren, en waren mevrouw Troy en Japekop niet persé onaardig tegen Os maar gewoon uit hun hum door al die opruimactiviteiten. Maar goed, toen Os pas aan het eind van de middag even wat brokjes kwam scoren, zat hij onder de takjes en plantendeeltjes. En waar hij die had opgedaan? Daar hebben we het verder maar niet over, want mogelijkheden zat. En mevrouw K. moet nu weer verder met de boekenkast....