Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

maandag 28 februari 2011

Eigenlijk toch wel zonde...

Ja, eens moest het ervan komen want je kunt het niet voor eeuwig voor je uit blijven schuiven heh? Wij bedoelen dus het opruimen van de zolder. Vijf jaar lang hebben wij er van alles opgestapeld, en nu weten we natuurlijk niet meer wat waar staat (behalve de kerstversiering) en wat we bij nader inzien best kunnen missen (en dus naar het grofvuil of de kringloopwinkel kan).
Omdat het zo'n stoffige bende is, daar op die zolder, bleef de deur altijd dicht voor onze haarfabrieken. Maar nu mevrouw Katblad er aan het rommelen ging, was de gelegenheid daar om een grondige inspectie te houden. Vooral de Boez zag dat helemaal zitten en ging direct aan het werk. Uiteraard begon hij met het opmeten van hoogte en breedte, en het testen van de betrouwbaarheid van de stapels dozen. Gelukkig donderde er niks om, ondanks Boez' capriolen.

Japekoppie kwam ook poolshoogte nemen, maar toen mevrouw K. wat dozen ging verzetten en hij een flinke niesbui kreeg, had de Verkenner A het snel gezien en verdween hij weer naar beneden. Hij komt wel weer een kijkje nemen als het werk is gedaan, schatten wij zo in (en wij geven hem natuurlijk geen ongelijk).







En de Boez keek hem na, zelf nog lang niet van plan om deze spannende verdieping te verlaten.

Lange tijd bleef onze jongste reporter in de buurt van de raampjes aan de achterkant, want vanaf die plek had hij een mooi uitzicht op de lager gelegen daken en het huis van Luna, en niets is leuker en nuttiger dan de boel eens van een andere kant te bekijken.





Helaas, vanuit het raampje aan de straatkant zag Boez alleen maar lucht en water, hoewel het gekletter van dat water op het raampje op zich ook best wel boeiend was.
Wel, terwijl Boez elke hoekje van de zolder aan het inspecteren en verkennen was, moest mevrouw Katblad natuurlijk wel tot actie over gaan. En dat betekende dus een begin maken met het vullen van vuilniszakken, in eerste instantie met troep die zo met de vuilnisman mee kan, zoals oude, verkleurde gordijnen (waarom bewaart een mens zoiets?), beschimmelde boeken en tijdschriften en meer van die ongein.

De volgende stap zal minder gemakkelijk zijn; het uitzoeken van spullen die nog niet versleten zijn maar we ook niet meer gebruiken. Want als je dergelijke dingen door je handen laat gaan, schuilt het gevaar van binnensluipende gedachten als: "goh, daar kan ik nog wel wat mee", en "wellicht is dit nog wel wat waard!", of de ergste gedachte van allemaal: "eigenlijk toch wel zonde...."

Nee, voorlopig is mevrouw Katblad nog niet klaar met die zooi, maar gelukkig is het prima weer voor dit soort rotklussen, heh? Ja, zo is het maar net.....

5 opmerkingen:

ina zei

Tjonge, dat lijkt wel wat op onze zolder een paar jaar geleden.
Een goede raad: alles wat je 3 jaar niet nodig blijkt te hebben gehad gewoon wegdoen, dan ben je best snel klaar en kan de zolder gebruikt worden om stiekeme foto's te maken door de raampjes; altijd interessant voor de krant. En dan maar hopen dat je niet in dezelfde valkuil valt en weer van alles gaat bewaren omdat er nu toch ruimte is.

mevrouw K. zei

Gloednieuwe piramide-tent?
Foto's en dia's?
Nou mevrouw Ina, het is allemaal niet zo eenvoudig als u zegt!

de hoofdredacteur zei

Mevrouw K. is een beetje geagiteerd, maar dat zult u best wel begrijpen. Bedankt voor uw tip mevrouw Ina, en excuses voor de bitsheid van mevrouw K. Wij zullen haar een kalmeringspilletje geven....

Annemieke zei

Het was inderdaad perfect weer voor een opruim klus! Heel veel succes ermee - ik sta ook elke keer weer versteld van wat een mens bewaart.

Hans zei

Ik heb op mijn boodschappenlijst al meer dan een half jaar staan:
prijs van eenn Vlikobak opzoeken. . . .

Wat een herkenbaar verhaal (Grijns)