Wat mankeert Wamy?

Cera gaf te kennen dat het weer eens tijd was voor haar om te po(e)seren, want ze heeft op het ogenblik niet zoveel zin in verkenningsrondes of reporterswerk en zodoende staat ze niet vaak genoeg in het Katblad, vindt ze.
Wel, natuurlijk begrepen wij dat en dus gingen we met haar mee naar de Kruidentuin voor een foto-reportage. Eerst po(e)seerde zij op de stenen rand rond het centrum van de tuin, maar dat vonden wij allemaal eigenlijk niet spannend genoeg. Kon zij niet iets anders bedenken?
Ja, dat kon zij wel want ze is een echte beroeps.

De boom in bijvoorbeeld.
Cera is daar namelijk erg goed in, al is ze op dit moment een tikkie aan de zware kant en zou ze wat moeten afvallen om echt soepeltjes over de takken te kunnen dansen.
Maar goed, met een kilootje meer is ze nog steeds goed in staat om diverse aardige posities in te nemen tussen de takken, dus lieten wij haar haar gang gaan.
Alleen kun je zo wel erg goed zien dat er iets teveel vet op haar buikje zit....
Nee, wij zeuren verder niet over haar maatje méér, maar het is wel zo dat Cera regelmatig, na haar bezoek aan de Kroeg (of de tuin achter de Kroeg), om thuis te komen van een garagedak op een container moet springen, en dat wij vrezen voor haar ranke pootjes bij het neerkomen (was eerst nog qua geluid een lichte "Kloink", maar nu een zware "Boink" dus).

Ach, het nakijken van een vogeltje. Erg goed getroffen Cera, heel mooi gepo(e)seerd van je. Mooi opgeheven koppie, lekker in beeld gebracht kinnetje en je halsje mag er ook zijn! En dan dat neusje zo mooi in de lucht gestoken! Ja, prachtig gedaan!

Maar dan is er opeens onrust en begint Cera zenuwachtig over de takken te schuiven.
Nee, het was niet Oscar die die onrust veroorzaakte, want hij was gewoon wat tussen de plantjes aan het snuffelen en wroeten, en dus op zijn manier heel zoet bezig.
Misschien ziet u zelf wat er dan wel aan de hand was? Nee? Wel, tussen Cera en Oscar in kunt u een vlekje ontwaren, en dat vlekje was dus Wamy. Waar hij nu opeens vandaan was gekomen weten wij niet maar dat doet er ook niet toe; hij was plots opgedoken en dus moesten wij de foto-reportage van Cera onderbreken.

Ja hoor, daar kwam hij al aan. Hij bewoog langzaam voorwaarts want had duidelijk moeite om te beslissen wie hij eerst zou gaan pesten: Cera of Oscar. Wij zagen hem namelijk van de één naar de ander kijken. Maar wat wij ook zagen was zijn rare bekkie. Hier klopte iets niet. Mevrouw Katblad probeerde Wamy goed voor de camera te krijgen om zo beter te kunnen zien wat er met Wamy aan de hand was.

Zo, dat zag er niet goed uit! Er hing een heel kwijl-gordijn onder zijn bekkie en het onderste deel van zijn neus zag er beschadigd en rood uit.
Had hij misschien weer eens gevochten of was dit het resultaat van zijn treffen met de Boez, een paar dagen geleden? Dat is en blijft natuurlijk gissen, maar het idee fietste toch wel even snel door de gedachten van mevrouw Katblad. Nee, Wamy had al eerder flinke krassen op zijn neus en zal heus wel vaker mot hebben met zijn soortgenoten.
In elk geval zag dit snuitje er ongezond uit en dus maakte mevrouw Katblad zich erg ongerust, voelde ook medelijden met dit ventje.

Wamy leek er echter niet zo onder te lijden, dachten we in eerste instantie, want hij ging gewoon op weg om Cera eens even lekker te treiteren. Hij zette zijn nagels in de stam van de boom en natuurlijk begon Cera alvast te mekkeren om hem duidelijk te maken dat ze niet van zijn pesterijtjes was gediend.
Wij verwachtten dat Wamy nu de boom in zou gaan om Cera te meppen, en zagen dat al helemaal voor ons omdat dat bij zijn manier van doen hoort. Maar Wamy deed iets heel anders: hij ging er plots vandoor!

Hij keerde zich om, zette het op een lopen, keurde de Os geen blik waardig, sprong over het hekje en verdween in het struikgewas aan de overkant van het pad.
Dit was niks voor Wamy!
En dus moesten wij concluderen dat het niet goed ging met ons buurt-stoorzendertje.....

Wordt vervolgd.