Wat mankeert Wamy? (2)

Wij besloten Wamy te volgen om zijn gedrag nog even nader te bestuderen. Wij vonden hem zittend tegenover Siep, die natuurlijk flink de pest in had dat er weer allemaal buurtjes in haar tuin rondscharrelden en probeerde Wamy over te halen haar gebied te verlaten. Wamy trok zich echter niet veel van Siep aan maar maakte ook geen aanstalten haar lastig te gaan vallen en deed zelfs geen stap haar richting uit. Ook dat klopte dus niet.

Doch Siep koos toch om de één of andere reden eieren voor haar geld en trok zich terug op het tuinsetje voor haar huis. Ze keek eerst wel uitgebreid door haar raam naar binnen om te zien of er iemand was om haar binnen te laten, maar helaas.
Wij namen snel afscheid van Siep want Wamy was ondertussen de Katbladstraat in gerend en uiteraard wilden wij graag zien wat hij daar nu weer ging doen.

Wamy was op de tafel van de redactie gaan zitten en zag er heel sneu uit. Dat kwam niet alleen door die druipende bek, maar hij keek er ook heel ongelukkig bij en wij hadden echt met hem te doen. Ja, want Wamy is dan wel een dondersteen en zo nu en dan zelfs kandidaat om achter het behang te plakken, maar dat betekent niet dat we de leuke en lieve kanten van een haarfabriek over het hoofd zien, toch? Dat heeft u toch ook? Nou dan.

Het viel ons trouwens op dat Wamy's bekkie aan één kant een beetje open hing, en dat kunt u op de foto hiernaast ook zien. Verder leek hij niet gewond, maar normaal zag het er ook niet bepaald uit! (Later zou duidelijk worden hoe dat kwam....)

Japekoppie, die Wamy anders totaal negeert, toonde ook belangstelling voor de kleine grijze en kwam zelfs erg dichtbij hem. Wamy deed geen poging om uit te halen.....

En na het nemen van deze laatste foto, vond mevrouw Katblad dat ze maar eens moest uitvissen wat er nu precies aan de hand was met Wamy, en of zijn mens wel wist dat Wamy er zo raar bijliep.
Wel, 's avonds ging zij daarom aanbellen bij Wamy's huis, maar helaas, er werd niet open gedaan. Vervolgens belde zij aan bij Mini, en haar mens beloofde e.e.a. voor ons uit te zoeken.
Later mailde ze (Willemijn) ons het volgende.

Wamy was door zijn mens naar de dierenarts gebracht in verband met die rare bek, en daar bleek het ventje een visgraat in zijn muiltje te hebben! (Nee, je houdt het toch niet voor mogelijk, heh?) En die graat zat dus vast aan een tand, dusdanig dat hij zijn bek niet meer kon dichtdoen! Niets ernstigs dus, maar wel heel erg naar voor de haarfabriek en zoiets lastigs moet natuurlijk ook niet te lang duren.
Uiteraard werd de graat verwijderd, en vanochtend vroeg zagen wij Wamy alweer rondscharrelen bij de vuilniszakken in onze straat, waarschijnlijk op zoek naar een nieuw visje of een paar kippenbotjes....
Want wat wij ook vernamen was dat het mens van Wamy heeft verteld dat zijn haarfabriek een veelvraat (schrokop) is, thuis dus wel degelijk genoeg te eten krijgt maar waarschijnlijk niet erg zorgvuldig uitkiest wat hij nu wel en niet kan eten.
Wij denken dan gelijk aan onze eigen haarfabrieken die alles zo zorgvuldig proeven en kauwen dat het kleinste stukje graat (of korreltje van iets wat niet in het eten hoort), zorgvuldig wordt uitgespuugd en op de rand van het voerbakje wordt gedrapeerd...
Maar Wamy is dus weer graatvrij (!), Hiep hiep Hoera!
Wij bedanken het mens (Willemijn) van Mini voor haar speurwerk voor Het LKB, en wensen Wamy veel wijsheid toe!!!???