Schattige purrr-geluidjes....

We waren met onze twee jongste reporters naar de Hoftuin gegaan om een kleine inspectie uit te voeren, maar mevrouw Katblad zag al direct dat de beide ventjes iets zeer belangrijks in de smiezen hadden. Zijzelf zag niet direct wat het was, maar toen zij de blikken van de jongens wat beter volgde, zag zij het eindelijk ook!

Het was Igor!
Hij had eerst tussen de klimop (links) verstopt gezeten dus vandaar dat mevrouw K. hem niet zo gauw had gezien, maar nu kwam hij tevoorschijn, wandelde over het muurtje en bracht een hoop purrr-geluidjes voort.
Nou, daar moesten we maar eens op af, heh? Zo gezegd, zo gedaan.

Igor was er maar even bij gaan zitten en wachtte tot mevrouw Katblad vlakbij was. Wij wisten echter niet zeker of hij wel geaaid wilde worden, dus kwamen we niet al te dichtbij. Nee, eerst wat foto's maken, voordat hij er wellicht weer vandoor zou gaan!

Maar Igor bleef heel rustig zitten en maakte constant schattige geluidjes, en wij begrepen dat dat als uitnodiging was bedoeld.
Tjongejonge, wat heeft die Igor een heerlijk zachte vacht! Het was een waar genot hem te aaien, en hij genoot er zelf ook wel van trouwens. Het was een beetje ingewikkeld om op deze manier een foto te maken, dus toen we dat hadden gedaan ging de camera toch even aan de kant voor een uitgebreide kroelbeurt.

Echter, opeens werd Igor's aandacht getrokken door iets anders. Wij vermoedden dat het één van de reporters was die ergens wat uithaalde, maar zeker weten deden we dat niet. Wel, even kijken dan maar?

Ah, juist ja. De Boez was de balkontrap opgegaan en keek nu van een afstand neer op het muurtje waarop Igor zat. Verder deed hij alsof hij de hele tuin in de gaten hield, of misschien deed hij dat ook wel echt. Maar hij was voor ons te ver weg om dat goed te kunnen vaststellen.

Oscar was met andere zaken bezig; hij was op vogeltjesjacht. Ook erg belangrijk natuurlijk, maar wij vinden wel dat hij meer zijn best daarbij mag doen, meer moet klimmen en rennen vanwege de lijn, zullen we maar zeggen, maar daar hebben we het een andere keer nog wel over.
Terug naar Igor.

Oh, die was in beweging gekomen. Ja, dat komt ervan als je een kat te lang laat wachten op een volgende aai, dan zijn ze beledigd en gaan ze wat anders doen.
Maar Igor had daarnaast ook belangstelling voor de Boez, die van zijn trap was afgekomen en net onder in de tuin voorbij was gelopen.

Boez ging in het tuintje van Myo liggen, en op de achtergrond ziet u nog net Harremans voor het raam zitten. Wat zal die de pest in gehad hebben dat hij niet naar buiten kon! Maar dat terzijde, want we gaan weer terug naar Igor.

Zo, Igor was boven de voordeur van Myo gaan zitten, want daar is namelijk een klein dakje. Nu konden we hem niet meer aaien, maar een serie foto's maken kon natuurlijk wel, alleen niet van deze kant. Mevrouw Katblad liep om Igor heen om hem beter in beeld te krijgen.

Zo, dat was beter!
We maakten natuurlijk meer dan dit ene plaatje, maar hier zie je goed zijn prachtige, blauwe ogen op, vandaar dat we deze uitkozen.
Wel, toen was het weer tijd om afscheid te nemen want de reporters werden een beetje ongeduldig en wij begrepen dat best.
Helaas, het afscheid schoot erbij in. Igor ging er plots snel vandoor toen de Borderliner (die daar op de hoek woont en hem vanuit haar huis waarschijnlijk goed kon zien zitten) opeens héél hard en hysterisch begon te blaffen. Mevrouw Katblad schrok er ook van, kun je nagaan.
Met twee sprongen was Igor uit het zicht verdwenen, en een echt afscheid vond dus niet plaats. Maar daar konden noch Igor, noch mevrouw Katblad wat aan doen.