Lastige golfplaten

Cera woont nu een jaar bij ons, maar ze is nog niet zo vaak achter op ons dak geweest. Zij gaan namelijk het liefst de voordeur uit, en dan wil zij, als er in de straat niks te doen is, vooral haar oude gebied aan de overkant van de straat verkennen. En daar behoort dan ook dat dakgebied bij met vooral platte daken.
Kortom, Cera is nog niet zo bedreven in het veroveren van schuine daken. Op heel smalle randjes lopen en balanceren kan zij wel goed, maar dat wist u vast al en dat bewijst deze foto ook maar weer eens. Mevrouw Katblad hield echter toch even haar hart vast, want aan de bakboordkant (iets verderop) is het wel erg diep vallen....

Maar Cera verloor haar evenwicht niet en probeerde vervolgens een ander stukje dak uit, nu met schuinliggende, zeer gladde golfplaten.
Cera liep met haar nageltjes uit en had dat beter niet kunnen doen. Het kraste van jewelste maar ze kreeg helemaal geen houvast en gleed alleen maar steeds weer omlaag terwijl ze eigenlijk naar boven wilde.

Ja, want daar stond dus de Boez op haar te wachten, met grote, verbaasde ogen omdat hij niet snapte wat ze nu allemaal stond te vogelen en niet gewoon naar boven liep, zoals hij had gedaan!
Mevrouw Katblad had er nog nooit bij stil gestaan dat het best wel moeilijk is voor de haarfabrieken om langs die golfplaten naar boven te klimmen, en dat je dus moet weten (ervaren) dat je dat beter met ingetrokken nagels kunt doen.

Maar Cera was aan het stuntelen als een klein kind dat voor het eerst op schaatsen staat. Ze kon geen stap meer doen zonder uit te glijden, en mevrouw Katblad kreeg het erg met haar te doen. Dat betekende natuurlijk niet dat er geen foto's van werden gemaakt!
U ziet hier hoe Cera alle zeilen moet bijzetten om vooruit te komen en niet tussen het muurtje en dak te glijden.
Ja, het was behalve heel zielig ook toch wel bijzonder komisch....

En na een hoop gestuntel zat ze dan eindelijk weer op onze keukenkoepel en kon ze de schade aan haar nageltjes opnemen.
Daarna heeft zij nog even over uitsluitend de platte daken gelopen en deed zij natuurlijk alsof er helemaal niks gebeurd was, want stuntelen is één, maar je waardigheid verliezen is nog veel erger.

De Boez bleef nog een tijdje bovenop zitten, in het zonnetje en helemaal op zijn gemak.
Ondertussen zat Oscar al een tijd beneden voor onze voordeur op hem te wachten, en dat was natuurlijk minder leuk. Maar goed, Oscar mag niet bij ons naar boven en houdt zich (meestal) daaraan, en onder de poort door duiken om zo achter ons huis te komen (zoals Lima had gedaan) is erg problematisch voor hem; te smalle kier, heh? Of is het een te dik lijf? Erg dikke vacht dan?