Haarfabrieken weinig actief.....

Onze reporter Oscar was onlangs bereid om voor ons te po(e)seren in de boom in de Kruidentuin. Nu komen onze medewerkers-haarfabrieken en het mens Katblad momenteel niet zoveel buiten (ze vinden de wind te koud hebben wij begrepen), maar de zon scheen op dat moment en wij konden Os, de Boez en mevrouw K. overhalen om een klein stukje door de sneeuw te lopen, omdat anders het Katblad leeg blijft en wellicht opgeheven moet worden. Dus: vooruit dan maar, heh?

De Boez vond de klimpartij van zijn vriend Oscar een belachelijke onderneming, en zijn gekauw op een takje was natuurlijk helemaal bespottelijk.
Hij bleef dus op de grond en bovendien heel dichtbij bij het pad dat snel weer naar de redactie terug leidt. Wij waren benieuwd hoelang het zou duren voordat hij stiekem naar huis zou terugkeren om de kachel op te zoeken.

Waarom Oscar nu precies de nieuwe knopjes van de Moerbeiboom wenste te proeven, weten wij niet. Ja, het kauwen op Nepeta begrijpen wij wel, maar hier snappen wij dus geen moer(bei, haha!) van. Heeft deze boom misschien ook geneeskrachtige eigenschappen?

Boez bleef ondertussen steeds maar om zich heen staan kijken, dus spoorden wij hem aan tot actie. Nee, maakt niet uit wat, maar ga wat doen!, riep mevrouw K. nog, iets waar ze later een beetje spijt van kreeg.

Hoewel, Oscar deed verder ook niet veel meer dan in die boom zitten, en wij vroegen ons af of hij het niet koud kreeg, daarboven.
Ja, het is dat de Os mooi po(e)seerde, maar anders was dit kleine loopje helemaal niks waard geweest, voor het Katblad tenminste! En mevrouw K. kreeg erg koude handen; de camera voelde aan als een blokje ijs.

Ah, de Boez was eindelijk tot actie overgegaan. Het leek erop of hij de restanten van de Nepeta aan het inspecteren was en dus dat hij eindelijk eens iets nuttigs deed. Volgens mevrouw K. was er geen groen meer te bekennen, maar kon de Boez dan misschien toch nog een heel klein blaadje vinden? Wij besloten het even af te wachten, want elk nieuwsfeitje was immers welkom.

Oscar was (heel verstandig) op het sneeuwvrije paadje gaan zitten. Ja, ook hij weet dat Boez altijd erg veel tijd nodig heeft voor zijn zeer belangrijke en nuttige onderzoeken, maar hij doet daar gelukkig nooit moeilijk over; hij heeft meer geduld dan de fotograaf (die alleen maar in opdracht van mevrouw K. plaatjes schiet en verder weinig verstand van haarfabrieken heeft....).

Mevrouw K. doet trouwens ook nooit moeilijk, tenzij. Tenzij wat? Tenzij ze voor het lapje gehouden wordt natuurlijk.
Wel, dat werd zij deze keer dus want de Boez bleek helemaal niet bezig te zijn met belangrijk onderzoek; hij moest gewoon een grote boodschap en had al die tijd nodig gehad om een geschikt plekje te vinden voor het deponeren van zijn narigheid!
En Mevrouw K. had dat pas in de gaten toen ze hem vol overgave zag graven in de sneeuw, en vervolgens moest ze ook nog aanschouwen hoe ontzettend groot die boodschap wel niet was!

Oscar was ondertussen in de zon gaan zitten, maar toen mevrouw K. hem vertelde dat de Boez "erin kon zakken" en we onmiddellijk terug naar de redactie gingen, sprong hij direct van de stoel en kwam achter het mens aan. De fotograaf stopte de camera in de jaszak en blies de handen weer een beetje warm... Hoorden wij daar iemand "snertkat" fluisteren?

Onderweg haalde de snertkat ons hard rennend in en wij zagen hem met enorme vaart door het luik duiken. Was dat rotventje toch nog eerder thuis!

Kopje koffie dan maar, mevrouw Katblad, fotograaf? Nee, de warme wijn is op helaas, maar we hebben nog wel kruidenthee..... Het ventje is inderdaad weer naar buiten gehold en wij weten ook niet waarom hij doet wat hij doet. Nee, niet vloeken nu. Stukje lekkere ontbijtkoek erbij? Nee, Boez omruilen gaat nu echt niet meer; hij woont hier nu al meer dan drie jaar. En was u de bon niet kwijt? Nou dan. En nu ophouden met dat gezeur, Boez blijft en daarmee uit!