Alleen zacht voer

Mevrouw T. Troy (moeder van Japekoppie) knapt langzaam maar zeker op. Dat wil zeggen dat zij heeft besloten om het zachte voer dat wij haar aanbieden te eten, maar aan de seniorenbrokjes waagt zij zich nog niet.
Wij hebben helaas echter wel de indruk dat zij wat meer last heeft gekregen van haar Katzheimer. Zo vindt zij het zeer onprettig wanneer mevrouw K. even het huis verlaat voor een boodschapje en wacht haar krijsend en zeer nerveus bij de voordeur op, kruipt zij regelmatig weg onder het logeerbed om daar met grote angstogen te blijven zitten tot zij denkt dat het "gevaar" geweken is, stapte zij vanochtend pardoes bij haar mens onder de douche terwijl het water nog stroomde, en likt ze regelmatig midden in de nacht aan de neus van mevrouw K. (erg schattig en onschuldig, maar niet zo bevorderend voor de nachtrust van het mens).

Hier ziet u de oude dame bezig met het ledigen van het voerbakje van haar zoon Japekop; zij heeft gelukkig weer gezonde trek (wat betreft de Gourmet Diamant dan).
Wij geven haar nu enkele keren per dag wat zacht voer, maar moeten er dan wel zeker van dat een zekere rood-witte smulpaap óf in zeer diepe slaap is, óf ergens buiten loopt of zit.
Ligt Oscar op de bank te slapen, dan houden wij ons hart vast want mevrouw Troy klappert nogal met haar gebitje (artrose in de kaakjes?) als zij eet, en aan Os' oren mankeert helemaal niets....
Onze etenstijden is T.T. een beetje vergeten, dus geven wij haar maar haar kleine porties Diamant als zij naar beneden is gekomen, dan niet meer precies weet wat zij nu eigenlijk kwam doen en verward rondjes loopt door de huiskamer. Ach, ze is zo aandoenlijk, onze oude dame...