Wij moeten nog even wat nieuws kwijt van vlak voor het intreden van de dooi; het is blijven liggen en te belangrijk om niet te melden.
We waren met onze twee jongste reporters in de Kruidentuin, niet voor een inspectie maar omdat het zonnetje scheen en we daar nog even van wilden genieten. Volgens onze berekeningen (en die van het KNMI) zou de sneeuw er namelijk niet lang meer zo aantrekkelijk bij liggen, en de verwachtingen waren dat het winterweer dit seizoen niet meer zou terugkeren. Vandaar dus.
U ziet hiernaast Oscar wat klooien in het centrum van de tuin.
De Boez had minder zin in klooien en liep wat heen en weer. Het leek alsof hij iets zocht, maar het kan ook zijn dat hij helemaal geen doel had en op de automatische piloot aan het rondstappen was. Met de Boez weet je het namelijk nooit.
U ziet Oscar uitrusten (van zijn geklooi) op de paaltjes die een fraaie afscheiding vormen rond het centrum van de tuin. Oscar zit daar graag, maar dat was u vast al eerder opgevallen.
Omdat mevrouw K. (met de fotograaf) een rondje liep, besloot de Boez (want geen doel) achter haar aan te lopen.
Nee, inderdaad nog niets spectaculairs, maar u moet nog heel even geduld hebben.
Hier gaat het namelijk om.
Toen wij het paadje naar de Parallelstraat passeerden, zagen wij Wamy komen aanlopen uit deze straat. Het kan zijn dat hij bij zijn moeder op bezoek was geweest, maar wij denken eerder dat hij gewoon een wandeling was gaan maken en op zoek was naar vertier. En omdat dat "vertier" van hem vaak uit het uitdagen van andere haarfabrieken bestaat, waren wij direct op onze hoede.
U ziet de Boez naar Wamy kijken, maar daar bleef het wat onze reporter betreft bij. Met een grote boog liep hij om de Wams heen en dus bleef de afstand tussen de twee te groot voor Wamy om de aanval in te zetten. Maar de kleine boef had nog een kans, want Oscar moest nog langskomen.
De Wams had er helemaal zin in om Os te bespringen, maar Oscar hield stil, wachtte op mevrouw K. om zo samen de Wams voorbij te lopen.
Wamy volgde onze twee reporters, deed nog wat pogingen om onrust te zaaien en zodoende nog wat van zijn dag te maken, maar helaas, het zat er niet in deze keer.
Hij moest tenslotte erop toezien hoe Os en Boez achter elkaar aan springend van plezier (staarten hoog opgericht!) om de hoek van de Katbladstraat uit het zicht verdwenen, en bleef gedesillusioneerd achter in de Kruidentuin.
De zon was ondertussen verdwenen, het was onze laatste sneeuwwandeling van het seizoen.
Wij wilden u deze belangrijke gebeurtenis niet onthouden....
Welkom bij Het Leidsch Katblad
Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten