Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

zondag 15 mei 2011

Vreemde blijkt geen vreemde

Er was wat opschudding in de Katbladstraat, want er zat een vreemde haarfabriek onder een wielhuis en die moest dus nodig bestudeerd worden. Mevrouw Troy, Japekop en Charli (moeder met haar twee zonen dus) namen deze taak op zich.
Tokkie Troy had het al gauw gezien; er school geen gevaar in de aanwezigheid van de vreemde poes. Nee, de poes was bang, maakte zich heel klein en was niet uit op een rel of vechtpartij.
Mevrouw Katblad zag trouwens direct welke poes het hier betrof en constateerde derhalve dat het niet om een vreemde ging, al was de poes op (voor haar) vrij onbekend gebied. U ziet de poes op bijgaande foto vlak onder de nummerplaat van het wielhuis zitten, maar u zult haar niet herkennen. Vandaar de volgende foto uit ons archief. (Mevrouw Troy overigens kroop net onder het wielhuis vandaan, maar u had haar natuurlijk al herkend.)

Inderdaad, het was juffrouw Sokkevoet.
We herkenden haar aan die felle ogen en zeer serieuze blik, en natuurlijk aan haar witte sokjes (waaraan ze haar naam te danken heeft).
Juffrouw Sokkevoet woont in de Parallelstraat, en haar dakterras ligt schuin achter het onze. Wij zien haar zelden op straat en waren daarom verbaasd haar onder een wielhuis in de Katbladstraat aan te treffen.




Wel, het werd Sokkevoet veel te druk en ze voelde zich niet zo op haar gemak. Inmiddels waren namelijk Japekop en Charli onder datzelfde wielhuis gekropen, en dus werd het allemaal veel te intiem voor haar.
In een drafje ging ze er vandoor, en wij zagen nog net door het fietswiel heen haar achterkant terwijl ze op weg was naar haar huis (via de Steeg van Storm).





Hier ziet u het achterwerk van Japekoppie, want hij nam ruim de tijd om de plek waar juffrouw S. had gezeten uitgebreid te besnuffelen.
En zijn broer Charli?









Die zat aan de andere kant hetzelfde te doen.
Maar van enige samenwerking was volgens onze waarnemingen geen sprake. Daar keken wij trouwens niet van op want de tijd van samen (als broers) op stap en onderzoekjes doen, ligt ver in het verleden. Tja, zo gaat dat, heh? Stelletje eigenheimers.....

Geen opmerkingen: