Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

dinsdag 10 mei 2011

Kleine, grote "held" en braaf meisje

Nou, het begon er dus mee dat de Boez om half acht zonder gegeten te hebben het huis verliet en vervolgens de hele ochtend wegbleef. Waarschijnlijk had hij in de agenda van mevrouw Katblad "dierenarts" zien staan of had hij argwaan gekregen omdat de vervoersmand opeens was verplaatst. Misschien had hij tenslotte toch honger gekregen want hij kwam rond 1 uur naar huis, maar bleef voor het raam zitten en durfde niet naar binnen. Nou, dacht mevrouw K., dat wordt dus helemaal niks met dat APK'tje vandaag! En ze sloot het Poezenloket en zette het luikje op alleen inkomend verkeer. Cera moest trouwens ook mee, maar zij lag zoet op bed te slapen en vormt eigenlijk nooit een probleem op dagen als deze.

Wel, mevrouw K. besloot toen maar de was op te gaan hangen en te stoppen met smeken en bidden of Boez alsjeblieft binnenkwam. Ze hing net de laatste theedoek op de lijn toen meneertje de trap opkwam en in de slaapkamer neerplofte. Snoepie Boez? Nou, dat wilde hij wel. Dus wij naar beneden en twee snoepies gegeven, maar die wilde hij niet. Staafje dan? Ja, dat was beter. Mevrouw K. gooide het staafje in de gereedstaande reisbak en het sukkeltje trapte erin. Kat in het bakkie dus, zeg maar. En toen het deurtje achter hem dichtging, brak de hel los. Tjonge, wat kan die Boez een kabaal maken. De op zich zo stevige bak stond er helemaal van te schudden. Meneer sloeg tegen alle kanten en gebruikte al zijn kracht en gewicht. Gelukkig bleef de bak dicht (hebben we wel eens anders meegemaakt, vandaar dit nieuwe, stevigere exemplaar). Oscar kwam nog even langs om te kijken wat er toch allemaal aan de hand was en zijn aanwezigheid werkte kalmerend op de Boez. En Cera liet zich heel lief in de andere mand stoppen; dat gebeurde trouwens op het bed want ze sliep nog. Toen met het stel het wielhuis in.


Tjonge, wat een herrie onderweg. Cera was het niet, zij was nog steeds een zoete meid. Maar het knaapje Boez loeide de hele boel bij elkaar. Ja, het was angstaanjagend en dus helemaal niet leuk. Mevrouw Katblad werd er in elk geval knap zenuwachtig van.
Knaapje mocht als eerste op de tafel voor zijn APK. Zijn hartje ging flink tekeer en dat zou zo blijven, de hele keuring lang.





Hij kreeg zijn prik, werd helemaal nagekeken, kreeg een wormenpil in zijn strotje en werd op de weegschaal gezet. Nou, hij was (na zijn garage-avontuur) weer helemaal het ventje, want woog 5.3 kilo. En dat terwijl je zijn ribbenkast nog zo goed ziet! Ja, maar Boez is dus een flink exemplaar, heh? Mevrouw Katblad ziet hem nog steeds als het kleine jochie, maar dat is hij natuurlijk allang niet meer. Zet hem maar eens naast Cera, dan zie je hoe groot Boez eigenlijk wel niet is!
Goed, dat was dat. Terug in de mand maar met die kleine grote.
Volgende patiënt.

Ja, met Cera was ook alles goed, gelukkig. Mooi gebitje, mooi vachtje, lief en goed kloppend hartje, zacht buikje, schone oortjes etc.
Ook zij kreeg natuurlijk een prikje en een wormenpilletje. En bij al dat gedoe bleef ze erg braaf zitten, al was ook zij natuurlijk best wel bang.







Ja, zij wilde graag heel snel terug in de mand, maar moest eerst ook nog even op de weegschaal, heh? Dat doet zij uiteraard liever niet, want ze weet best wel dat wij zouden kunnen schrikken van haar gewicht! Wel? Hoeveel? Het viel mee: 5.2 kilo. Maar net als de vorige keer constateerden we dat er niets meer bij mag komen, anders krijgt ze misschien problemen met pergola-klimmen en container-springen. Nou, ook maar weer in de mand dan?
We kochten nog wat extra vlooienpipetten want die waren in de bonus. Toen in het wielhuis terug naar huis. Weer enorm geloei natuurlijk van onze kleine, grote held. Tjongejonge.... Zo'n laag keelgeluid hadden we nog nooit uit een haarfabriek horen komen.

Thuisgekomen dribbelde Cera al direct weer ontspannen rond, maar de Boez rende snel de trap op om zich daarna onder het bed te verstoppen. Oscar heeft nog een poosje buiten op het tafeltje (al duttend) liggen wachten, doch het duurde nog een hele poos voordat Boez weer in staat was dit zoveelste trauma achter zich te laten en onder het bed uit te komen. Maar toen ging hij ook gelijk weer helemaal los!

5 opmerkingen:

Wilma zei

Wááááát! Cera 5.2 kg?! Ik mag toch hopen dat dat een typo is, want anders wordt het hoog tijd voor een streng dieetje!
Maar toch fijn dat ze allebei weer zijn goedgekeurd.

de redactie zei

Typo???
Overigens, Cera eet niet meer dan de anderen, maar we denken dat ze af en toe ergens bijsnackt...

Dennis zei

Myo trapte er 2 keer in, het snoepje in de reismand truuk, maar nu al jaren niet meer. Het metalen geluid van het deurtje zorgt er al voor dat ie het huis uitvlucht. Misschien tijd voor een andere mand. :-)

ina zei

Bij ons heeft een boze gevangen Caja zich en keer met bak en al van de tafel afgebonkt. Sindsdien zetten we de bak maar op de grond.

de redactie zei

Geweldig, Caja! Zo klein en zo sterk!