Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

maandag 2 juli 2012

Gelaten en lamgeslagen...

Myo:
Ach mevrouw Katblad, ik laat het maar allemaal over me heenkomen, al ben ik heel teleurgesteld in mijn mens.
Ja, ik dacht dat hij en ik voor altijd saampjes zouden zijn en dat wij een prima of zelfs perfecte combinatie vormden, maar hij heeft het dus toch nodig gevonden om een derde in huis te halen.
Nee, het kleine ding stelt dus helemaal niks voor in mijn ogen. Zo petieterig en nog niet in staat om een deuk in een pakje boter te slaan. Als lid van Hof is Vol heb ik helemaal niets aan haar, al moet ik toegeven dat ze wel stoer doet, maar tegen die jongens van u bijvoorbeeld kan ze het natuurlijk nooit opnemen, laat staan tegen andere ongewenste vreemdelingen.
Had ik al verteld dat ze af en toe in mijn staart hangt? Nee, natuurlijk vind ik dat niet plezierig maar wat doe je eraan?
Heeft u haar zien zitten daarboven?


Zit ze naar me te kijken? Of naar ons? Ja, ik denk dat ze graag mee naar buiten was gegaan, maar dat kan nog niet, heh? Nee, dan wordt ze zo te grazen genomen door één van die jongens van hiernaast en dat kunnen we niet hebben.

Of ik haar zou verdedigen? Dat weet ik nog niet. Nee, daarvoor is ze nog te kort bij ons, dus als ze aangevallen zou worden weet ik niet welke beslissing ik zou nemen.
U vindt mij wat gelaten overkomen? Een beetje lamgeslagen zelfs?
Ja, misschien heeft u daarin gelijk want zo voel ik me ook een beetje. En daarbij komt natuurlijk ook dat ik echt niet weet wat ik met de huidige situatie aan moet; ik wacht maar af.
Wel, gelukkig schijnt de zon af en toe en dus kan ik zo nu en dan even een luchtje scheppen in de tuin.
Weet u trouwens dat ze op mijn plekje op het bed slaapt? Inderdaad, en daarom heb ik voor straf haar kattenbak ingepikt.
Nee, dikke vrienden zijn we nog niet.
Maar eh, u had toevallig zeker geen snoepjes bij u, heh? Ach, weer een teleurstelling. Nee, ik ben niet boos, alleen maar een beetje verdrietig.

10 opmerkingen:

Wad Woord en Wol zei

Ik lach niet *proest* want het is vanzelfsprekend erg zwaar voor Myo. Maar dat koppie van Mickie achter het raam hahaha dat belooft nog wat voor de toekomst.

Jacq. zei

Ach Myo, het leven is soms zwaar.

Annemieke zei

Ik zou het zien als een geweldige kans om Mickie op te voeden tot volwaardig hof is vol lid Myo.

Pientje (PvdP) zei

Fantastisch die foto van Mick achter het raam. Houdt het midden tussen angst en hier ben ik.
Dat wordt een schat later, read my lips.

Dennis zei

Myo zit behoorlijk in de stress, gezien de 'kleine ongelukjes' die gebeuren. Inclusief als ie op mijn schoot zit.

Mevrouw Katblad zei

Ja, door angst en stress (bij veranderingen in huis) kunnen de spieren verslappen (blaas) en laat hij af en toe wat lopen... We hebben daar vaker over gelezen; in de meeste gevallen gaat het wel weer over. Het is een kwestie van Myo vaak op zijn gemak stellen, eventueel wat druppels valeriaan hier en daar in de kamer (bank) waardoor hij misschien kalmeert. Misschien heeft iemand anders nog wat tips?

Wilma zei

Probeer het eens met wat Bach Rescue druppeltjes in het drinkwater Dennis.

Hans zei

Ik deed ook wat druppeltjes valeriaan in de pas ververste kattebak bij de komst van nieuwkomers. Verder wou ik Myo het zelfde advies geven als Annemieke. Maar Myo ziet er wel erg gelaten uit. . .

Marjon zei

We hebben 2 keer meegemaakt dat er nieuwe kleintje bij 2 of 3 oudere katten kwamen. Bij ons hielp een stekker Feliway meestal wel. En de "oude" katten wat zichtbare privileges geven: terwijl de kleintjes toekeken alleen de "oudjes" een snack geven bijvoorbeeld, uiteraard met uitleg dat ze die kregen omdat ze zo speciaal waren...of hen als eerste eten geven op een favoriete plekje, en dan de kleintjes op een lager gelegen plekje laten eten: dat vonden ze ook wel een geschikte aanpak (en de kleintjes vonden het niet erg, want die kenden de huisgewoontes toch nog niet en pasten zich goed aan).
Maar het allerbeste recept was toch een weekje geduld en aandacht geven aan iedereen;-)

Dennis zei

Bedankt voor alle tips! Ben in ieder gevallen begonnen met Feliway. Tot nu toe is het gebleven bij een druppel hier en daar. Meestal nadat hij uitvoerig aan het snuffelen is geweest.